تبيين علّي خلاقيت: نقش سبك هاي دلبستگي و هيجانات مثبت و منفي

زمينه: خلاقيت، عاملي مؤثر و كليدي در حوزه فعاليت‌هاي علوم اجتماعي، روان‌شناسي و آموزش و پرورش است. در دنياي متمدن امروز، ابتكار، خلاقيت و توانايي حل مسئله از مهارت‌هاي كليدي به شمار مي‌آيند. عوامل متعددي بر خلاقيت اثرگذار است كه سبك‌هاي دلبستگي و هيجانات مثبت و منفي از جمله آن عوامل هستند. هدف: هدف از پژوهش حاضر، تبيين نقش واسطه‌اي هيجانات مثبت و منفي در رابطه بين سبك‌هاي دلبستگي و خلاقيت دانشجويان بود. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگي بوده كه در آن روابط علي بين متغيرها در قالب مدل‌يابي معادلات ساختاري مورد مطالعه قرار گرفت. جامعه آماري پژوهش حاضر، شامل تمامي دانشجويان پسر و دختر مقطع كارشناسي دانشگاه آزاد اسلامي در سال تحصيلي 95-1394 بود كه از اين بين، 572 دانشجو (329 دختر و 243 پسر) از هر پنج دانشكده دانشگاه آزاد اسلامي اهواز (دانشكده فني مهندسي، پرستاري، علوم پايه، كشاورزي و انساني) با روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند و مقياس دلبستگي تجديد نظر شده بزرگسالان (كولينز و ريد،1990)، عواطف مثبت و منفي (برادشاو، 2009) و خلاقيت (عابدي، 1372) را تكميل كردند. يافته‌ها: نتايج معادلات ساختاري با استفاده از نرم‌افزار Amos نسخه 22 حاكي از برازش خوب مدل نهايي با داده‌هاي پژوهش بود (98/ 0=CFI، 97/ 0=NFI، 0/98=GFI، 0/98=IFI ، 2/5=X2/ df، 050/ 0=RMSEA، 0/884=PCLOSE). نتايج تحليل مسير نشان داد كه سبك‌هاي دلبستگي ايمن و دوسوگرا، اثر مستقيم بر خلاقيت دارند. همچنين، سبك‌هاي دلبستگي، هيجانات مثبت و منفي را تحت تأثير قرار دادند. علاوه بر اين، نقش واسطه‌اي هيجان منفي در رابطه بين سبك‌هاي دلبستگي و خلاقيت مورد تأييد قرار گرفت. نتيجه‌گيري: در مجموع، نتايج اين پژوهش نشانگر نقش تعيين‌كننده سبك‌هاي دلبستگي و هيجان در خلاقيت دانشجويان است.