شناسايي موانع اجراي خط مشي هاي كارآفريني و نوآوري در برنامه هاي توسعه جمهوري اسلامي ايران

زمينه: اجراي صحيح و مطلوب خط مشيهاي كارآفريني به عنوان محرك نوآوري و رشد اقتصادي، نقش كليدي در توسعه اقتصادي و ظهور اقتصادهاي مبتني بر دانش و نوآوري دارد.مرحله اجرا يكي از مهمترين و پرچالشترين مراحل فرايند خط مشي گذاري ميباشد. اين مرحله نقطه آغازين تحقق هدف ها است عوامل متعددي ميتوانند در اجراي يك خط مشي نقش داشته باشند. محققان هر يك به نوبه خود، عوامل مؤثر بر اجراي موفق يك خط مشي را بيان كردند توجه نداشتن به اين عوامل ميتواند در اجراي خط مشيها چالش ايجاد كند. هدف: هدف اين پژوهش دستيابي به مهم ترين موانع اجراي برنامه هاي توسعه در حوزه كارآفريني است. روش: اين تحقيق از نظر هدف كاربردي، از نظر گردآوري داده ها كيفي و با استفاده از تكنيك مصاحبه عميق با ۱۴ نفر از صاحب نظران صورت گرفته است. روش نمونه گيري هدفمند و ملاك تعيين حجم نمونه، اشباع نظري است كه در نمونه دوازدهم اشباع نظري حاصل شد. همچنين براي تحليل داده ها از كدگذاري باز و محوري استفاده شد. يافته ها: موانع اجرا عبارتند از: موانع ماهيتي (فقدان متولي واحد، عدم استانداردسازي قوانين، تعدد قوانين و عدم همسويي قوانين)، موانع مشاركتي (عدم مشاركت مجريان و ذينفعان )، موانع مربوط به مجريان (نبود مسئوليت پذيري در مجريان، فقدان آموزش مناسب براي مجريان، ضعف و ناكارآمدي مجريان، فقدان هماهنگي مناسب بين مجريان و تغيير مجريان كارآمد)، موانع محيطي (شرايط محيطي نامناسب، ساختار اداري نامناسب، اراده سياسي ناكافي و عدم پايبندي به برنامه)، موانع پياده‌سازي (عدم نيازسنجي براي اجرا، زمان اجرا نامناسب، فقدان ابزار اجرا و ظرفيت ناكافي اجرا) و موانع نظارتي (نظارت نامناسب بر اجرا، فقدان ضمانت اجرايي، وجود دستگاههاي نظارتي مستقل، ابزار نامناسب ارزيابي و عدم دريافت و انعكاس بازخور) نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين تحقيق مطمئن ترين مسير پيش روي كشور در راستاي دستيابي به اهداف مندرج در برنامه هاي توسعه، ايجاد ساختاري مناسب در جهت تدوين خط مشيهاي مطلوب، تعيين متولي اجرا و استفاده از نظرات ذينفعان است. از سوي ديگر، پايبندي به اسناد برنامه هاي توسعه و الزامات اجرايي توسط دولتها و مديران اركان مختلف در طول ادوار مختلف نيز، در اين امر خطير موثر مي باشد.