ارائه مدلي جهت پيش بيني خلاقيت بر اساس سخت رويي، خود كارآمدي، كمال گرايي، تحصيلات والدين، سوابق كارهاي خلاقانه افراد خانواده و خويشاوندان نزديك با ميانجي انگيزش پيشرفت در دانش آموزان

چكيده هدف: هدف از پژوهش حاضر پيش‌بينى خلاقيت بر اساس، سخت‌رويي خودكارآمدي، كمال گرايي سازگار، كمال گرايي ناسازگار، تحصيلات والدين، سوابق كارهاي خلاقانه افراد خانواده و خويشاوندان نزديك، با ميانجي انگيزه پيشرفت در دانش آموزان پسر شهر اروميه مى‌باشد. روش: روش پژوهش تحليل مسير، شيوه نمونه‌گيري تصادفي چند مرحله‌اي و حجم نمونه 300 نفر از دانش‌آموزان دبيرستان هاي شهرستان اروميه در پايه دوم و سوم رشته‌هاي انساني، تجربي و رياضي انتخاب شد. در اين مطالعه پرسشنامه خلاقيت عابدي، پرسشنامه انگيزش پيشرفت هرمنس، پرسشنامه خودكارآمدي شرر، پرسشنامه كمال‌گرايي هيل، پرسشنامه سخت رويي كوباسا، پرسشنامه تحصيلات والدين، پرسشنامه سوابق كارهاي خلاق خانواده و خويشاوندان نزديك مورد استفاده قرارگرفت. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد، سخت رويي، خودكارآمدي و كمال‌گرايي سازگار و ناسازگار هم به صورت مستقيم و هم به صورت غيرمستقيم با ميانجي انگيزه پيشرفت رابطه معني‌داري با خلاقيت دارند. تحصيلات والدين، سوابق كارهاي خلاق خانواده و خويشاوندان نزديك فقط رابطه مستقيم با خلاقيت دارند ولي با انگيزش پيشرفت رابطه ندارد. نتيجه گيري: انگيزش پيشرفت به عنوان يك متغير ميانجي ارتباط بين متغيرهاي سخت‌رويي، خودكارآمدي و كمال گرايي با خلاقيت را تحت تاثير قرار مي‌دهد.