بررسي رابطه‌ي ميان دينداري و سرمايه‌ي اجتماعي در ميان دانشجويان دانشگاه گلستان

هدف اين تحقيق شناسايي رابطه ي ميان دينداري با سرمايه ي اجتماعي و ابعاد آن است. روش تحقيق همبستگي با پيمايش اجتماعي بوده است. جامعه آماري كليه دانشجويان شاغل به تحصيل دانشگاه گلستان به تعداد 3219، حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران 360 نفر تعيين گرديد و نمونه ها با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي و بكارگيري انتساب متناسب با حجم بر اساس جنسيت و دانشكده به تناسب انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار سنجش براي ارزيابي سرمايه اجتماعي، پرسش نامه ي محقق ساخته و براي دينداري پرسشنامه استاندارد شده گلاك و استارك بوده است. براي سنجش دينداري چهار بعد، اعتقادي، عاطفي، پيامدي و مناسكي و براي سرمايه ي اجتماعي شش بعد اعتماد اجتماعي، اعتماد نهادي، مشاركت رسمي، مشاركت غير رسمي، تعاملات اجتماعي، و اعتماد در روابط بين شخصي در نظر گرفته شد. پردازش و تحليل داده ها در نرم افزار SPSS انجام شد. نتايج نشان داد كه بين دينداري و سرمايه ي اجتماعي دانشجويان رابطه مثبت و معني دار قوي وجود دارد. علاوه بر اين، بين ابعاد دينداري با ابعاد سرمايه ي اجتماعي (اعتقادي، عاطفي، پيامدي و مناسكي) رابطه ي معني دار مورد تأييد قرار گرفت.