بررسي رابطه علّيت و تأثير نوآوري بر رشد اقتصادي در كشورهاي منتخب مِنا

بر اساس نظريات رشد درون زا، دانش، نوآوري و تكنولوژي از مهم ترين عوامل تأثيرگذار بر رشد اقتصادي محسوب مي شوند. از طرفي اين ديدگاه وجود دارد كه با افزايش رشد اقتصادي امكانات و منابع مالي بيشتري در اختيار كارآفرينان قرار مي گيرد و اين مي تواند به نوبه ي خود ابداعات و نوآوري را گسترش دهد. در واقع، يك جريان دايره وار بين نوآوري و رشد اقتصادي وجود دارد. علي رغم اهميت عامل نوآوري در رشد اقتصادي، به لحاظ تجربي مطالعات اندكي در اين زمينه، خصوصاً در مورد كشورهاي در حال توسعه صورت گرفته است. بنابراين، در اين پژوهش، با استفاده از الگوي تصحيح خطاي برداري و اقتصادسنجي داده هاي تابلويي، رابطه ي علّي و ارتباط ميان نوآوري و رشد اقتصادي دركشورهاي منا طي بازه ي زماني 1995 تا 2011 مورد بررسي قرار گرفته است. يافته ها نشان مي دهد كه يك رابطه ي علّيت يك طرفه از سمت نوآوري به رشد اقتصادي در كوتاه مدت و بلند مدت وجود دارد. درحاليكه، هيچگونه ارتباطي ميان شاخص نوآوري و صادرات كالاهاي با فناوري برتر با رشد اقتصادي وجود ندارد. همچنين، متغيرهاي سرمايه گذاري مستقيم خارجي، تشكيل سرمايه ناخالص و نرخ رشد توليد ناخالص داخلي دوره هاي گذشته بر خلاف متغير مخارج دولت رابطه ي مثبت و معني داري با رشد اقتصادي دارند.