بررسي تأثير مكانيزم هاي راهبري شركتي بر رفتار ريسك‌پذيري شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف از اين پژوهش بررسي تأثير مكانيزم هاي راهبري شركتي بر رفتار ريسك پذيري شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. بررسي ها نشان مي دهد در حاليكه ريسك پذيري نيروي محرك اساسي در كسب وكار و كارآفريني است، هزينه هاي شكست مديريت ريسك هنوز هم براي بنگاه هاي دولتي و خصوصي دست كم گرفته مي شود. راهبري شركتي بايد اين اطمينان را حاصل كند كه خطرات درك، مديريت و در زمان مناسب ابلاغ مي شوند. مكانيز م هاي راهبري شركتي شامل؛ درصد مالكيت سهام‌داران نهادي، تمركز مالكيت و مدت زمان تصدي مديرعامل شركت ها مي باشد. همچنين متغيرهاي وابسته ريسك (ريسك مالي(نسبت بدهي بلندمدت) و ريسك جريان نقدي) مي باشد. از اطلاعات مالي 86 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بين سال هاي 1393 1386 استفاده شده است. داده ها از سايت هاي بورس اوراق بهادار تهران و نرم افزار بورسي ره آورد نوين به دست آمده است. جهت آزمون فرضيه ها، از تحليل رگرسيون چندمتغيره (EGLS) و روش داده هاي تركيبي با استفاده از نرم افزار Eviews 8 استفاده شده است. نتايج پژوهش به طور خلاصه حاكي از وجود رابطه مثبت و معنادار بين تمركز مالكيت، مدت زمان تصدي مديرعامل و متغيرهاي وابسته ريسك مالي و ريسك جريان نقدي است. همچنين ارتباط منفي و معنادار را بين درصد مالكيت سهام‌داران نهادي و متغيرهاي وابسته ريسك مالي و ريسك جريان نقدي نشان دادند.نتايج اين پژوهش ارتباط معناداري بين دوگانگي نقش مديرعامل و ريسك مالي، ريسك جريان نقدي را تاييد نمي كند.