ارائه طيف قائم زلزله براي فلات ايران با استفاده از رابطه نسبت طيفي

ميزان تاثير مولفه قائم زلزله در آسيب‌هاي وارده بر سازه‌ها در سال‌هاي اخير مورد تحقيق بسياري از پژوهشگران بوده و نشان داده شده است كه اين مولفه مي‌تواند ميزان آسيب‌ها را تشديد نمايد. در برخي آيين نامه‌ها، طيف طراحي تنها براي مولفه افقي شتاب ارائه شده و در صورت نياز به طيف قائم، استفاده از نسبت 67/0 براي تبديل طيف افقي به قائم توصيه شده‌است. اين در حالي است كه رويكرد جديد در برخي از آيين نامه‌ها ارائه طيف جداگانه براي مولفه قائم زلزله است. در اين مطالعه در نظر است تا رويكردهاي مختلف براي توسعه طيف قائم مورد بررسي قرار ‌گيرد. اين رويكردها شامل استفاده مستقيم از رابطه كاهندگي براي مولفه قائم زلزله و همچنين بهره‌گيري از توابع تبديل طيف افقي به قائم مي‌باشد. به منظور صحت سنجي نتايج، مقايسه‌اي بين نتايج طيف قائم شتاب حاصل از دو روش ذكر شده صورت گرفته است. همچنين حساسيت مدل تبديل طيفي به پارامترهايي همچون بزرگا، فاصله و نوع گسلش مورد بررسي قرار گرفته و نشان داده شده است كه مدل مذكور نسبت به تغييرات فاصله وابستگي بيشتري دارد. در ادامه، مدل‌هاي ساده شده‌اي براي بيان نسبت طيفي كه تنها وابسته به فاصله است پيشنهاد گرديده است. در نهايت، طيف‌هاي هموار شده براي دوره بازگشت‌هاي 100، 475 و 2475 ساله براي مولفه افقي و قائم ارائه شده‌اند كه پس از تطبيق با طيف ارائه شده در آيين نامه‌ 2800، نشان داده شده كه مدل تبديل طيفي پيشنهادي از دقت قابل قبولي براي به دست آوردن طيف قائم برخوردار است.