بررسي اثربخشي برنامه ي درسي علوم به شيو هي آموزش محور با برنامه ي درسي علوم به شيوه پژوهش محور در دور ه ي ابتدايي

بدون عنوان

هدف اصلي اين پژوهش بررسي اثر بخشي برنامه ي درسي علوم به شيوه ي آموزش محور با برنامه درسي علوم به شيو ه ي پژوهش محور در دور هي ابتدايي بود. اين پژوهش به روش شبه آزمايشي، با نمونه ايي به حجم 50 نفر از دانش آموزان دختر در پايه ي سوم ابتدايي در شهر اروميه كه به طور تصادفي و با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند، اجرا شد. براي جمع آوري اطلاعات و داده ها، از پس آزمون با روايي مورد قبول كارشناسان و پايايي 68 % و چك ليست مشاهده ي فعاليتها با روايي قابل قبول كارشناسان وپايايي 98 % استفاده گرديد. اين چك ليستها توسط 4نفر از معلمان دوره ي ابتدايي، با مدرك تحصيلي ليسانس آموزش ابتدايي در هر گروه تكميل شد. دانش آموزان در دو گروه به صورت تصادفي جايگزين شدند . يك گروه به شيوه آموزش محور و گروه ديگر به شيوه پژوهش محور به مدت دو ماه آموزش ديدند. جهت كنترل متغيرهاي مزاحم علاوه بر جايگزيني تصادفي، از يك معلم مشترك در هر دو گروه استفاده گرديد. جهت تحليل آماري داده هااز آزمون يومن ويتني استفاده شد. يافته هاي پژوهش حاكي از آن بود كه تفاوت معناداري در دانستني ها، مهارتها، نگرشها و رضايتمندي، بين دانش آموزاني كه با شيوه ي آموزش محور آموزش ديده اند با دانش آموزاني كه به شيو هي پژوهش محور آموزش ديده اند وجود داشته و فرضيه هاي پژوهش در سطح اطمينان 95 % مورد تأييد قرار گرفت. در نتيجه مي توان گفت برنامه ي درسي علوم به شيوه ي پژوهش محور در مقايسه با برنامه ي درسي علوم به شيوه ي آموزش محور در دوره ابتدايي اثر بخش تر است.

فاقد چكيده