جايگاه و هويت زن در جدال گفتمان هاي ايراني(با تاكيد بر گفتمان امام خميني)

The Status Of Woman In The Controversy Of Iranian Discourses (Emphasize On Discourse Of Imam Khomeini)

هدف از پژوهش حاضر بررسي و تحليل تفاوت هويت و جايگاه دال زن در گفتمان امام خميني(ره) با گفتمان‌هاي پيشين در تاريخ ايران از عصر باستان تاكنون مي­باشد. جامعه آماري پژوهش متون تاريخي مربوط به هر دوره مي­باشد كه بصورت هدفمند انتخاب شده و براساس نظريه گفتمان ارنستو لاكلا و شنتال موفه تحليل شده­اند. يافته ­ها نشان داد كه گفتمان باستان هيچ هويت و شان انساني براي زنان قائل نبوده و زن را به مثابه اشياء مايملك مردان تصور مي­كرد. گفتمان سنتي با استناد به تفاوت نظام طبيعي در خلقت، وضعيت فرودست زنان نسبت به مردان را توجيه مي­كرد. گفتمان مشروطه بر انديشه برابري زن و مرد تاكيد كرده و سنت و مذهب در ايران را عامل عقب­ ماندگي زنان مي­پنداشت. نگرش گفتمان پهلوي به جايگاه زن، نگرشي ابزاري بود و فرهنگ مردسالار اين گفتمان مانعي جدي براي تحقق وضعيت آرماني زنان محسوب مي­شد. در گفتمان امام خميني(ره) بر هويت انساني زنان و مردان تاكيد شده و اين گفتمان خواهان جايگاه برابر و متناسب براي زنان از فرصت­ هاي اجتماعي است.

According to discourse theory, the world is the product of competition between different discourses. So the controversy between discourses is the driving force of history and political life of human societies and the rivalry between ancient, traditional, constitutional, Pahlavi, and Imam Khomeini's discourse about women signifiers is not exception of this law. This article, by adopting the theory and method of analyzing of discourse seeks to answer this question: what is the difference between the identity and position of the woman signifier in the discourse of Imam Khomeini with previous discourses in Iranian history? It is assumed that the discourse of Imam Khomeini, in contrast to previous discourses that have neglected either attention to religion or human beings mean and express women based on a universal identity consistent with Islamic-Iranian culture. The results of the analysis show that Imam Khomeini, while rejecting the schematic view of women in the Constitutional and Pahlavi discourses that influenced by the thought of modernity, directly and indirectly criticized the theoretical principle of traditional discourse about inequality between men and women and attempts to explain the humanity position of woman and equality of her right based on time- compatible understanding from the religion.