تحليل مقايسه‌اي دربارۀ عملكرد مدل سه‌عاملي و پنج‌عاملي فاما و فرنچ در تخمين بازده موردانتظار

پيش‌بيني صحيح بازده سهام، عامل كليدي در تصميم‌گيري‌هاي سرمايه‌گذاري است. هدف پژوهش حاضر، آزمون نظريۀ پنج‌عاملي فاما و فرنچ و مقايسۀ عملكرد الگوي سه‌عاملي و پنج‌عاملي در برآورد بازده موردانتظار است. اين پژوهش از نوع توصيفي همبستگي است و فرضيۀ آن براساس اطلاعات سال‌هاي 13931388 براي 40 شركت پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران آزمون شده است. فرضيۀ پژوهش، با درنظرگرفتن همزماني روابط، در دو مرحلۀ آزمون سري زماني آلفا براي سنجش عرض از مبدأ با آمارۀ GRS و آزمون مقطعي فاما مك‌بث در قيمت‌گذاري ضرايب بررسي شده است. نتايج به‌دست‌‎آمده نشان مي‌دهد الگوي پنج‌عاملي فاما و فرنچ، با متغير‌هاي توضيحي اندازه، ارزش، سودآوري و سرمايه‌گذاري، مازاد بازده سهام را با قدرت بيشتري نسبت به الگوي سه‌عاملي فاما و فرنچ توضيح مي‌دهد. براساس نتايج در الگوي سه‌عاملي، تنها عامل ارزش معنادار است؛ در حالي كه الگوي پنج‌عاملي دو عامل ارزش و سرمايه‌گذاري را قيمت‌گذاري مي‌كند.