بررسي تأثير زمان و توان ريزموج بر ميزان تركيبات فنلي، پايداري اكسايشي و برخي از خصوصيات فيزيكوشيميايي روغن گلرنگ

با توجه به اين‌كه بيش از 90 درصد روغن مصرفي كشور از طريق واردات تأمين  مي‌شود، لذا هرگونه تحقيق در زمينه كاهش ميزان اين وابستگي مفيد به نظر مي‌رسد. در اين تحقيق، اثر پيش‌تيمارهاي توان و زمان ريزموج بر ميزان تركيبات فنلي، پايداري اكسايشي و خصوصيات فيزيكوشيميايي روغن گلرنگ شامل راندمان روغن‌كشي، دانسيته و اسيديته روغن با استفاده از طرح كاملاً تصادفي در قالب آزمايش فاكتوريل 3×3 با سه سطح توان ريزموج (180، 540 و 900 وات) و سه سطح زمان ريزموج ( 90، 180 و 270 ثانيه) و در سه تكرار مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه با افزايش توان ريزموج، راندمان روغن‌كشي، اسيديته، دانسيته، پايداري اكسايشي و فنل كل به‌طور معناداري (0.01 P) افزايش يافت. افزايش زمان ريزموج نيز منتج به افزايش راندمان روغن‌كشي، اسيديته، دانسيته، پايداري اكسايشي و فنل كل گرديد. بيشترين راندمان روغن‌كشي از دانه‌هايي به‌دست آمدكه توان و زمان ريزموج به‌كار رفته به‌ترتيب 900 وات و 270 ثانيه بود. كمترين مقدار اسيديته روغن كه بر حسب درصد اسيد اولئيك اندازه‌گيري شده بود، تحت شرايطي به‌دست آمد كه توان و زمان ريزموج در حداقل خود يعني به‌ترتيب 180 وات و90 ثانيه قرار داشت. بيشينه پايداري اكسايشي (6.24 ساعت) زماني به‌دست آمد كه زمان و توان ريزموج در حداكثر مقدار خود قرار داشت. در مجموع با توجه به نتايج به‌دست آمده مي‌توان بيان نمود كه استفاده از ريزموج به‌منظور تيماردهي دانه گلرنگ قبل از استخراج روغن با پرس سرد مي‌تواند موجب بهبود راندمان استخراج روغن، كيفيت و افزايش تركيبات فنلي گردد.