شواهدي از تاثير جريان‌هاي نقدي غيرعملياتي بر سياست مديريت سرمايه در گردش و پيامدهاي اقتصادسنجي آن در مدل هاي تعهدي

در اين تحقيق، با استفاده از يك نمونه شامل 2642 مشاهده از داده هاي سالانه شركت هاي عضو بورس اوراق بهادار تهران براي دوره 1380 تا 1394، شواهدي ارائه مي شود كه ورود يا خروج جريان هاي نقدي غيرعملياتي عمده، كه با رخدادهاي شركتي مانند عرضه عمومي اوليه يا رخدادهاي تامين مالي و سرمايه گذاري همبسته است، احتمالا به دليل تاثير بر درجه تحمل ريسك، باعث تغيير در سياست مديريت سرمايه در گردش و متعاقبا افزايش يا كاهش در ميزان سرمايه گذاري در سرمايه در گردش مي شود. مطابق يافته هاي تحقيق، اين تغيير مي تواند به صورت مستقل از شوك هاي فروش باعث تغيير اقلام تعهدي عادي سرمايه در گردش شود و نتيجتا، عدم كنترل آن در مدل هاي تعهدي، باعث بيش نمايي يا كم نمايي اقلام تعهدي غيرعادي، به ويژه در آزمون هاي كشف مديريت سود حول رخدادهاي شركتي، مي گردد. شواهد حاصل از شبيه سازي مونت كارلويي خطاي نوع اول نشان مي دهند كه مدل هاي تعهدي مورد بررسي، ميزان اقلام تعهدي غيرعادي را براي نمونه هاي تصادفي از دهك پايين و بالاي تغيير جريان هاي نقدي غيرعملياتي به ترتيب كم نمايي و بيش نمايي مي كنند. به دليل همبستگي جريان هاي نقدي غيرعملياتي با متغيرهاي جداكننده در مطالعات كشف مديريت سود حول رخدادهاي شركتي، يافته فوق مي تواند نشان دهد كه احتمالا بينخطاي اندازه گيري سنجه اقلام تعهدي غيرعادي و متغيرهاي جداكننده يك همبستگي وجود دارد و لذا نتايج اين تحقيقات، در صورت عدم كنترل اين همبستگي، داراي تورش است. اين تحقيق، ضرورت كنترل تاثير جريان هاي نقدي غيرعملياتي بر تغيير سياست مديريت سرمايه در گردش را در تحقيقات كشف مديريت سود، به ويژه حول رخدادهاي شركتي، برجسته مي كند.