اثر افزودن اينولين و گالاكتواوليگوساكاريد بر زنده ماني باكتري لاكتوباسيلوس كازئي ريزپوشاني شده در آبميوه تركيبي سيبزردآلو

در سال‌هاي اخير تقاضا براي محصولات پروبيوتيكي بر پايه محصولات غير لبني افزايش يافته است. در همين راستا هدف از اين تحقيق بررسي امكان استفاده از آب ميوه تركيبي سيبزردآلو بعنوان حامل باكتري پروبيوتيك ميكروانكپسوله و ارزيابي اثر اينولين و گالاكتواليگوساكاريد (GOS) در غلظت هاي 5/0، 1 و 2% بر قابليت زنده ماني باكتري لاكتوباسيلوس كازئي ميكروانكپسوله در طول 28 روز نگهداري در آبميوه و همچنين جايگزين نمودن شكر با شربت ذرت با فروكتوز بالا بدليل كاهش اثرات سوء مصرف بالاي ساكارز بود. نتايج آناليز واريانس حاكي از اثر معني دار اينولين و GOS بر قابليت زنده ماني باكتري لاكتوباسيلوس كازئي ميكروانكپسوله در طول زمان نگهداري بود (05/0 gt;p). بطور كلي نتايج نشان داد كه اينولين و GOS باعث افزايش زنده ماني باكتري پربيوتيك نسبت به نمونه كنترل گرديد و در اين بين بيشترين تاثير مربوط به تيمارهاي حاوي 1% اين تركيبات مي باشد. با بررسي اثر اين دو تركيب بر تغييرات باكتري مذكور در طول 28 روز نگهداري نمونه هاي آب ميوه اين نتيجه حاصل شد كه در نمونه كنترل 8/1 سيكل لگاريتمي ولي در نمونه هاي تحت تيمار كمتر از يك سيكل (1 gt;) كاهش در تعداد باكتري لاكتوباسيلوس كازئي در طول 4 هفته نگهداري آبميوه صورت گرفت. همچنين افزودن هر دو نوع پري بيوتيك GOS و اينولين در طي ميكروانكپسولاسيون باعث افزايش مقاومت باكتري لاكتوباسيلوس كازئي ميكروانكپسوله شده به كاهش pH و حضور نمك‌هاي صفراوي در شرايط مشابه دستگاه گوارش گرديد.