تغييرات نظام دانشگاهي پس از انقلاب و تأثير آن بر امنيت ملي

تحولات دانشگاه ها مي‌تواند بر سرنوشت جامعه تأثير مستقيمي برجاي گذارد. جامعه دانشگاهي داراي چهار ركن مديريت و نظامات، استادان، محتواي دروس و دانشجويان است كه نظام اسلامي در قالب«انقلاب فرهنگي» تلاش نمود تغييرات و تحولات لازم را در اركان مذكور ايجاد نمايد كه با موفقيت نسبي همراه بود. اما با بازگشايي دانشگاه‌ها و خصوصاً پس از پايان جنگ به تدريج تغييراتي در دانشگاه‌ها رخ نمود كه تبعات آنها در بلند مدت مي‌توانند امنيت ملي را تحت تأثير قرار دهند. بررسي و تبيين عوامل و شرايط تغييرات فوق و تبعاتي كه به دنبال آنها پديد آمده است و همچنين تأثيرات آنها بر امنيت ملي موضوعاتي است كه مقاله حاضر با روش كاركردگرايي با تاكيد بر ساختاركارگزار در پي آنهاست. سؤال اصلي پژوهش حاضر اين است ‌كه اصولاً ايجاد تغييرات مؤثر در نظام آموزشي خصوصاً دانشگاه‌ها چه تأثيراتي بر امنيت ملي برجاي خواهد گذاشت؟ و فرضيه پژوهش حاضر اين است كه تغييرات مؤثر بر نظام آموزشي موجب شكل‌گيري بسترهاي تحول در نظام اسلامي مي‌شود. به نظر مي‌رسد دو روند متفاوت از تغييرات در جامعه دانشگاهي قابل مشاهده‌اند كه يكي از آنها در راستاي نظام اسلامي است و ديگري هم تراز نظام اسلامي محسوب نمي‌شود. اما اين روند اول است كه اكثريت جامعه دانشگاهي را در بر مي‌گيرد و روند دوم به‌رغم دامنه كمتر، اما صداي بلندتري دارد به گونه‌اي كه تصور غالب، بر نفوذ روند دوم، صحه مي‌گذارد.