رهيافت هاي حقوقي نسل كشي و پاكسازى قومى از يوگسلاوي تا بحرين ‏

با توجه به فراگيرشدن درگيري هاي بين المللي و داخلي طي دو قرن اخير، نسل‌كشي به عنوان ابزاري سياسي در سطح جهان افزايش پيدا كرده است. پاكسازى قومى و نسل كشي جرايمي هستند كه نقض اساسي حقوق بشر و حقوق بشردوستانه ‏بين‌المللى را به دنبال دارد و اين جنايت نسل‌كشي در تمامي اسناد و مراجع قضايي بين المللي محكوم گرديده است و امكان تعقيب مرتكبان بدون توجه به مصونيت آنان وجود دارد. جنايت توسط صربها در بوسني و نسل كشي شيعيان توسط آلخليفه در بحرين نيز از مصاديق بارز نسل كشي و سياست پاكسازي قومي است. هدف اصلي اين پژوهش مطالعه مفهوم، گستره و شرايط نسل كشي و پاكسازي قومي در حقوق بين الملل و بررسي اينكه آيا جنايات آل خليفه و نيروهاي عربستان در بحرين همچون جنايات صرب ها در بوسني و هرزگوين مي تواند از مصاديق اين جرم تلقي شود و مراجع قضايي ذيصلاح در سطح بين الملل كدامند. نتايج حاصله نيز گوياي اين است كه از يك سو جرم نسل كشي نيازمند بازتعريفي است كه بتواند گروه هاي مختلف ازجمله گروه هاي سياسي، اجتماعي و فرهنگي را پوشش دهد و از سوي ديگر مجمع عمومي سازمان ملل نسبت به ايجاد دادگاه ويژه براي تعقيب و مجازات مرتكبان آن اقدام نمايد و يا شوراي امنيت و دادستان كل ديوان از سازوكار تعبيه شده در اساسنامه ديوان كيفري بين‌المللي استفاده كند‏.‏