اصالت وجود صدرايي و برخي پيامدهاي هستي شناختي آن

ملاصدرا در قبال مبناي اصالت وجود و اعتباريت ماهيت دو رويكرد متفاوت دارد. اين تفكيك بدان جهت است كه وي در تبيين مبناي اصالت وجود در برخي مواضع مؤيداتي را ذكر مي كند كه گاهي گوياي تحقق تبعي ماهيت بوده و گاهي نيز مستلزم نفي هرگونه تحقق خارجي ماهيت است. اين تفاوت باعث شده تا صدرا در قبال برخي مسائل نظام فلسفي خويش، دارأي دو نگرش باشد كه البته در غالب اين مواضع نگرش نهايي وي متلائم با مبناي نفي تحقق ماهيت در عالم خارج است. در مطالعه حاضر بر اساس اين شاخص، برخي پيامدهاي هستي شناختي مبناي اصالت وجود از جمله مسأله كلي طبيعي، بازنگري در ذات و هويت اشياء، نظريه مهم حركت جوهري و تشكيك در وجود مورد بررسي قرار گرفته است. اين بررسي مؤيد آن است كه ملاصدرا در مواضع مذكور، دو نگرش كاملاً متفاوت داشته و نگرش نهايي وي در اين خصوص متلائم با نگرش خاص وي در مبناي اصالت وجود(رويكرد خاص)است.