عنوان مقاله :
ارزيابي مقايسهاي حضور ميوفيبروبلاستها و ماستسلهاي استروماي همبندي در ادنتوژنيك كراتوسيست، ادنتوژنيك ميگزوماو تومور ادنتوژنيك آدنوماتوئيد
پديد آورندگان :
ترابينيا ، نكيسا - گروه آسيبشناسي دهان، فك و صورت , كارگهي ، ندا - گروه آسيبشناسي دهان، فك و صورت , گلي ، راضيه - دكتراي حرفهاي
كليدواژه :
ادنتوژنيك ميگزوما , استروماي همبندي , ادنتوژنيك كراتوسيست , آدنوماتوئيد ادنتوژنيك تومور , ميوفيبروبلاست , ماستسل
چكيده فارسي :
مقدمه: كيستها و تومورهاي ادنتوژنيك، ضايعات مهم فكي ميباشند. گاهي رفتار آنها متأثر از عوامل غير اپيتليالي است. ميوفيبروبلاستها، سلولهاي اختصاصي استروما هستند. ماستسلها بر تمايز و فانكشن ميوفيبروبلاستها تأثير ميگذارند. با توجه به اهميت استروما در پيشرفت تومورها، هدف اين مطالعه، بررسي حضور ماستسلها و ميوفيبروبلاستها و تأثير آنها را بر ادنتوژنيك ميگزوما (Odontogenic myxoma) OM، آدنوماتوئيد ادنتوژنيك تومور (Adenomatoid odontogenic tumor) AOT و ادنتوژنيك كراتوسيست (Odontogenic keratocyst) OKC ميباشد. مواد و روشها: در اين مطالعهي توصيفي- تحليلي از نوع مقطعي، ۱۰ بلوك ادنتوژنيك ميگزوما، ۷ ادنتوژنيك كراتوسيست و 6 آدنوماتوئيد ادنتوژنيك تومور، از آرشيو بخش آسيبشناسي دانشكدهي دندانپزشكي اصفهان با روش ايمونوهيستوشيمي با نشانگر αSMA (αSmooth Muscle Actin) و رنگآميزي هيستوشيميايي تولوئيدينبلو، رنگآميزي شدند. ميانگين تعداد ميوفيبروبلاستها و ماستسلها، الگوي رنگپذيري ميوفيبروبلاستها و شدت التهاب ضايعات بررسي شدند. دادهها در نرمافزار SPSS نسخهي 20 و با آزمونهاي آماري كروسكال واليس، منويتني و كاي اسكوئر ارزيابي شدند (05/0 p value). يافتهها: درجهي رنگپذيري ميوفيبروبلاست بين ضايعات، اختلاف معنيداري نداشت (55/0 = p value)، اما شدت التهاب، تفاوت معنيدار داشت (02/0 = p value). شدت التهاب در ادنتوژنيك كراتوسيست، به طور معنيداري بيشتر از آدنوماتوئيد ادنتوژنيك تومور (025/0 = p value) و ادنتوژنيك ميگزوما (023/0 = p value) بود، اما بين آدنوماتوئيد ادنتوژنيك تومور و ادنتوژنيك ميگزوما، اختلاف معنيداري نبود (87/0 = p value). توزيع فراواني الگو بين ضايعات، تفاوت معنيدار داشت (015/0 = p value). بهطوري كه فراواني الگوي كانوني (Focal) در ادنتوژنيك كراتوسيست، كمترين بود. تعداد ماستسلهاي دست نخورده (Intact) (72/0 = p value)، دگرانوله (De granule) (69/0 = p value) و مجموع آنها (75/0 = p value) بين ضايعات، اختلاف معنيداري نداشت. نتيجهگيري: تعداد ماستسلها و ميوفيبروبلاستها بين ضايعات، اختلاف معنيداري نداشت، اما ميوفيبروبلاستها با درجهي بالاتري در ادنتوژنيك ميگزوما كه تهاجم بيشتري دارد، بروز يافتند.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده دندانپزشكي اصفهان
عنوان نشريه :
مجله دانشكده دندانپزشكي اصفهان