ارتباط بروز پروتئين E-cadherin با درجه‌ي آسيب‌شناختي سرطان سلول سنگفرشي دهان

مقدمه: سرطان دهان، هشتمين سرطان شايع در مردان و پانزدهمين سرطان شايع در زنان مي‌باشد. تقريباً 94 درصد بدخيمي‌هاي دهان را كارسينوم سلول سنگفرشي SCC (Squamous cell carcinoma) تشكيل مي‌دهد. سرطان دهان، در خلال دو مرحله‌ي بيولوژيك مهم، گسترش و پيشرفت مي‌نمايد. در اين پژوهش با هدف تعيين نقش ميزان بروز پروتئين E-cadherin در درجه‌هاي مختلف سلول سنگفرشي سرطاني مخاط دهان به دنبال بررسي نقش اين پروتئين در سرطاني شدن سلول سنگفرشي مخاط دهان بوديم. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه‌ي گذشته‌نگر از نوع توصيفي- تحليلي، تعداد 20 نمونه از بلوك‌هاي پارافيني ثابت شده با فرمالين، شامل 10 نمونه‌ي تشخيص داده شده‌ي Well differentiated oral squamous cell carcinoma و 10 نمونه‌ي تشخيص داده شده‌ي Poorly differentiated oral squamous cell carcinoma بدون توجه به سن و جنس بيماران و 5 نمونه مخاط نرمال دهان به عنوان كنترل تهيه و با روش ايمنوهيستوشيميايي رنگ‌آميزي گرديد. سپس نمونه‌هاي رنگ‌آميزي شده توسط دو پاتولوژيست، مورد بررسي قرار گرفتند. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي آماري كاي‌اسكوئر، فيشر و McNemar استفاده شد. آزمون‌ها در سطح خطاي پنج درصد و با استفاده از نسخه‌ي 20 نرم‌افزار SPSS انجام گرفت. يافته‌ها: بروز نشانگر E-cadherin در درجه‌هاي تمايز گوناگون SCC هم از نظر مكان، رنگ‌پذيري و هم از نظر بود و نبود يكنواختي رنگ‌پذيري نشانگر، با كاهش درجه‌ي تمايز بافت‌شناختي كارسينوماي سلول سنگفرشي، كاهش قابل توجهي نشان داد. همچنين بين سلول‌هاي خوب و ضعيف تمايز يافته نيز، رنگ‌پذيري نشانگر، از نظر آماري تفاوت معني‌داري نشان داد. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي اين پژوهش بيانگر اين بود كه با ضعيف‌تر شدن درجه‌ي تمايز بافت‌شناختي سلول سنگفرشي، بروز پروتئين E-cadherin نيز كاهش مي‌يابد.