ارتباط ترانسفوزيون خون و پمپ قلبي ريوي با دليريوم

Relationship of blood transfusion and CPB with delirium

مقدمه: دليريوم سندرومي است كه با اختلال هوشياري و تغيير در شناخت مشخص مي شود كه درصد بالايي از بيماران پس از عمل جراحي از آن رنج مي برند. دليريوم از عوارض نورولوژيكي شايع بعد از عمل جراحي قلب مي باشد، كه جز نقايص شناختي محسوب مي گردد. بررسي عوامل خطر (ترانسفوزيون بيش از يك واحد خون و استفاده از پمپ قلبي ريوي) پس از عمل جراحي قلب باز مي تواند گام ارزشمندي در جهت برجسته كردن اهميت پيشگيري و تشخيص سريع سندرم دليريوم داشته باشد. هدف: اين مطالعه با هدف تعيين عوامل خطر مرتبط (ترانسفوزيون بيش از يك واحد خون و استفاده از پمپ قلبي ريوي) با دليريوم متعاقب عمل جراحي قلب باز انجام شد. روش: اين مطالعه از نوع توصيفي-مقطعي بوده و تعداد 370 نفر در آن شركت داشتند. بيماران تحت مطالعه 85-19 ساله بودند كه در اين پژوهش، كليه بيماران بستري در بخش مراقبت ويژه متعاقب عمل جراحي قلب باز مورد مطالعه قرار گرفتند. روش جمع آوري داده ها با استفاده از نمونه گيري در دسترس بوده است. پژوهشگر پس از انجام عمل جراحي و جداسازي بيمار از دستگاه تهويه مكانيكي، با حضور در بالين بيماران روزانه وضعيت رواني آنها را با استفاده از مقياس غربالگري مشاهده اي دليريوم تا ترخيص بيمار از بخش مراقبت ويژه و انتقال آنان به بخش جراحي مورد ارزيابي قرار داد. داده ها با استفاده از 16spss و آزمون تي زوج و كاي دو مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: يافته هاي اين مطالعه نشان داد كه از بين 370 بيمار شركت كننده در اين مطالعه 86 نفر آنها مبتلا به دليريوم بودند كه ميانگين سني آنان 57.95±13.28 بوده است. يافته هاي اين مطالعه نشان داد كه بين عوامل خطر (ترانسفوزيون بيش از يك واحد خون استفاده از پمپ قلبي ريوي بررسي شده و بروز سندرم دليريوم رابطه معني دار آماري وجود نداشت. نتيجه گيري: عليرغم شيوع بالاي دليريوم در شركت كنندگان، هيچ كدام از عوامل خطر (ترانسفوزيون بيش از يك واحد خون و استفاده از پمپ قلبي ريوي) مرتبط با دليريوم كه در اين مطالعه مورد بررسي قرار گرفتند با بروز دليريوم ارتباط معني دار آماري نداشتند. بنابراين بروز دليريوم بعد از عمل جراحي قلب باز در بيماران با توجه به اين عوامل قابل پيش گويي نمي باشد. به عبارت ديگر، شانس بروز دليريوم در كليه بيماران صرف نظر از وجود و يا عدم وجود اين عوامل در آنها يكسان مي باشد و عواملي كه در اين مطالعه مورد بررسي قرار گرفتند، نمي توانند به عنوان پيش گويي كننده بروز دليريوم در آنان مطرح باشند.

Introduction: Delirium as a syndrome which is recognized by consciousness disorder and changing in cognition. Delirium patients after by-pass are a common neurological complication, which is a component of the cognitive disorder. A high percentage of these kinds of patients suffer from after surgery. Evaluation of risk factors (blood transfusions and the use of more than one unit CPB) after surgery can be a valuable step in order to highlight the importance of prevention and early detection of delirium. This study aimed to recognize some risk factors related to delirium in patient who had a by- pass operation. Methods: This study is a cross - sectional. The number of participants was 370 patients who had a by-pass operation were studied by the continuous sampling method. Researcher referred to the selected clinical centers in Tehran to identify related patients to our study and then informed consents were obtained from all patients. Using the Delirium Screening Scale, we analyzed psychological condition of patients until they were discharged from the critical care unit daily. The personal information questioner was completed on the first day of analyzing the psychological condition. Then the gathered data was analyzed by the SPSS 16 statistical package. Results: Our findings showed that there was no meaningful statistical relationship between the incidences of delirium with risk factors despite its being common among participants. Conclusions: According to these factors it is not possible to predict incidence of delirium in patients after a by- pass operation. In other words, there is an equal chance of delirium incidences among all patients’ regardless of having or not having these factors; therefore the analyzed factors of this study cannot be used to predict the delirium incidence.