اثربخشي درمان گروهي فراشناختي در بهبود افسردگي، باورهاي فراشناختي و پاسخ هاي نشخواري بيماران مبتلا به اختلال افسردگي اساسي

The Effectiveness of Group Metacognitive Therapy in Improving Metacognitive Beliefs and Ruminative Responses of Patients with Major Depressive Disorder

زمينه و هدف: ارتباط فراشناخت ها با علايم افسردگي طي دهه هاي گذشته به اثبات رسيده است. اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي درمان گروهي فراشناختي (GMCT) بر افسردگي، باورهاي فراشناختي و پاسخ هاي نشخواري بيماران مبتلا به اختلال افسردگي اساسي (MDD) انجام شد. مواد و روش ها: اين پژوهش از نوع آزمايشي طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل تمام بيماران مبتلا به اختلال افسردگي اساسي مراجعه كننده و ارجاع شده به كلينيك هاي روانشناسي رهياب، آستان قدس و بيمارستان ابن سينا شهر مشهد سال 1392 بود. از بين اين بيماران، 24 نفر به روش نمونه گيري مبتني بر هدف و در دسترس انتخاب و به طور تصادفي به يكي از دو گروه درمان فراشناختي و كنترل اختصاص يافتند. تمام بيماران گروه مداخله به مدت 8 هفته مورد درمان قرار گرفتند و بيماران گروه كنترل درماني دريافت نكردند. آزمودني ها پرسش-نامه هاي افسردگي بك- ويرايش دوم (BDI-II)، فراشناخت-30 سووالي(MCQ-30) و مقياس پاسخ هاي نشخواري (RRS) را قبل از جلسه اول درمان و در پايان درمان تكميل كردند. داده ها با محاسبه درصد بهبودي و آزمون تحليل كواريانس چند متغيري (MANCOVA) تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داد درمان تغييرات قابل توجهي در نمرات آزمودني هاي گروه مداخله در مقايسه با گروه كنترل در علايم افسردگي، باورهاي فراشناختي و پاسخ هاي نشخواري ايجاد كرد و موجب بهبودي در علايم همه بيماران شد (P<.0.001). ميانگين درصد بهبودي گروه مداخله براي افسردگي 0.35، براي پاسخ هاي نشخواري 0.49 و بيشترين ميانگين درصد بهبودي در خرده مقياس هاي پرسش نامه فراشناخت-30 مربوط به خرده-مقياس باورهاي فراشناختي مثبت (0.49) و كم ترين ميانگين مربوط به خرده مقياس اطمينان شناختي (0.13) بود. نتيجه گيري: درمان گروهي فراشناختي در بهبود افسردگي، باورهاي فراشناختي و پاسخ هاي نشخواري بيماران مبتلا به اختلال افسردگي اساسي موثر است.

Background: The relationship between metacognitions and depressive symptoms has been proved during the past decades. The aim of this study was to consider effectiveness of group metacognitive therapy (GMCT) in improving metacognitive beliefs and ruminative responses of patients suffering from major depressive disorder (MDD). Materials and Methods: This study was a pre-posttreatment experimental design with control group. The statistical society included all of patients with MDD who were refered or came to Rahyab psychological Clinic, Astane Ghods psychology clinic and Ebne Sina hospital in Mashhad, Iran in 2013. Twenty four patients were selected via a purposive and available sampling methodand were assigned to experimental and control groups randomly. Experimental group experienced 8 weeks of GMCTand control group did not receive any treatments . All subjects completed 3 questionnaries at pre and post-treatment: the Beck Depression Inventory-2nd edition (BDI-II), Metacognitions Questionnaire-30 (MCQ-30), and Ruminative Response Scales (RRS). Data were analyzed by percentage improvement and multiple analysis of covariance (MANCOVA). Results: Results showed that GMCT compared to control group lead to significant improvement in depression, metacognitive beliefs and ruminative responses) P<.001(. In experimental group, improvement perscentage mean for depression and ruminative responses were .35 and .49 respectively. Also, in experimental group, positive metacognitive beliefs and cognitive confidence had the most and the least improvement percentage mean in metacognitions, respectively. Conclusion: Result of this research showed that GMCT could be effective in improving metacognitive beliefs and ruminative responses of patient with MDD.