كاربرد مدل لوجيت تركيبي در انتخاب وسيله: مطالعه موردي سفرهاي شغلي شهر مشهد

مدل لوجيت تركيبي به عنوان مدل انتخاب انعطاف‌پذير، سال‌هاي زيادي است كه شناخته شده است، اما با ورود كامپيوتر و روش شبيه‌سازي اين مدل، به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. اين مدل برخلاف مدل لوجيت استاندارد به يك توزيع خاص محدود نيست و توانايي يافتن ناهمگوني در رفتار افراد و حتي منبع ايجاد اين ناهمگوني را نيز دارد. مدل لوجيت تركيبي مي‌تواند، با در نظر گرفتن توزيع‌هاي مناسب براي ويژگي‌هاي ضرايب در تابع مطلوبيت، رفتار مدل‌هاي مختلف با مطلوبيت تصادفي را تقريب زند. هدف از اين پژوهش، بررسي ساختار مدل لوجيت تركيبي براي مدل‌سازي انتخاب وسيله، به منظور توصيف اختلاف سليقه در ميان افراد و منبع اين اختلاف سليقه، در ارتباط با ويژگي‌هاي مختلف تأثيرگذار در انتخاب وسيله است. در اين مطالعه، از اطلاعات تفكيك سفرهاي شغلي برگرفته شده از اطلاعات آمارگيري سال 1387 شهر مشهد و از نرم‌افزار بايوجيم جهت پرداخت مدل‌ها استفاده شده است. نتايج پرداخت مدل‌هاي لوجيت تركيبي، نشان مي‌دهد كه در بين مسافران در ارتباط با سرانه‌ي مالكيت خودروي شخصي و موتورسيكلت، به ترتيب در انتخاب خودروي شخصي و موتورسيكلت، اختلاف سليقه‌اي وجود دارد، كه به وسيله‌ي تجزيه ضرايب تصادفي، بخشي از منبع اين اختلاف سليقه نيز ارائه شده است. در اين پژوهش، نشان داده مي‌شود كه مدل‌هاي لوجيت تركيبي به صورت معناداري در سطح اطمينان 99 درصد نسبت به مدل لوجيت چندگانه برتري دارد. اگرچه ميزان برتري با توجه به ضريب خوبي برازش در سطح ناچيزي است كه يكي از دلايل آن ناكافي بودن دقت و در سطح هم‌فزوني اطلاعات است.