رابطه بين راه هاي مقابله با استرس و بيوماركر پروتئين واكنشگر C در بيماران CHD

Analysis of the Relationship between Coping Styles with Stress and Biomarker CRP in Coronary Heart Disease Patients

زمينه و هدف: كاربرد روش هاي مقابله با استرس در بيماران عروق كرونر قلب مي تواند منجر به تغييرات قابل ملاحظه اي در سطح پروتئين واكنشگر C شود. ولي، پژوهشگران تا به حال به طور تجربي آن را مورد كنكاش قرار نداده اند. لذا، هدف اصلي اين پژوهش شناخت رابطه بين راه هاي مقابله با استرس و بيوماركر پروتئين واكنشگر C و نيز يافتن راه هاي مقابله اي است؛كه تغييرات در غلظت پروتئين واكنشگر C را پيش بيني مي كنند. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصيفي و همبستگي است. در سال 1390 انجام پذيرفته است. جامعه آماري آن را همه بيماران مبتلا به بيماري عروق كرونر قلب (CHD) مراجعه كننده به بيمارستان قلب و عروق شهيد رجائي تهران در سال 1390 بودند. تعداد 44 بيمار مبتلا به CHD بستري در بخش هاي داخلي زنان و مردان و بخش هاي خصوصي بيمارستان كه گرفتگي عروق كرونر در آنها توسط آنژيوگرافي مورد تاييد قرار گرفته بود از بين بيماران واجد شرايط به روش نمونه برداري قضاوتي انتخاب شدند. در اين پژوهش از پرسشنامه راه هاي مقابله اي- لازاروس و فولكمن (Folkman & Lazarus) و كيت پروتئين واكنشگر C (ساخت شركت پارس آزمون) استفاده شد. براي تحليل آماري داده هاي پژوهش از شاخص ها و روش هاي آماري توصيفي و نيز ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چند متغيري به روش گام به گام در سطح معناداري 0.01 استفاده شد. قابل ذكر است كه نرم افزار رايانه اي مورد استفاده در اين پژوهش براي پردازش داده ها، SPSS نسخه 17 بود. يافته ها: يافته ها نشان داد كه بين راه هاي مقابله با تنيدگي هيجان مدار (ناكارآمد) با بيوماركر پروتئين واكنشگر C همبستگي مثبت و رابطه معنادار و نيز بين راه هاي مقابله با تنيدگي مساله مدار (كارآمد) با بيوماركر پروتئين واكنشگر C همبستگي منفي و رابطه معنادار وجود دارد. همچنين ضريب تاثير راه مقابله اي ارزيابي مجدد مثبت با توجه به مقدار t نشان داد كه از بين 8 راه مقابله با تنيدگي فقط اين متغير با اطمينان 0.99 مي تواند تغييرات مربوط بيوماركر پروتئين واكنشگرC را پيش بيني كند (P=0.001). نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه افزايش كاربرد راه هاي مقابله با تنيدگي هيجان مدار (ناكارآمد) باعث افزايش در سطح بيوماركر پروتئين واكنشگر C و افزايش در به كارگيري راه هاي مقابله با تنيدگي مساله مدار (كارآمد) منجر به كاهش در سطح بيوماكر پروتئين واكنشگر C مي شود.

Background and objective: Using Coping Styles with Stress in coronary heart disease patients can lead to significant changes in levels of CRP. But up to now researchers have not explored it empirically. So, The main objective of this study was to recognize the relationship between Coping Ways with Stress and Biomarker CRP and also discovering Coping Styles which predict changes in the concentration of CRP. Materials and methods: This descriptive-correlational study was carried out in 2001. The statistical sample is CHD patients who referred to Tehran Shahid Rajaie Heart Hospital, 44 patients with CHD selected through judgmental sampling method. These patients suffer from coronary artery disease which was approved by angiography. Coping Ways questionnaire- Lazarus and kit of CRP (produced by Pars Azmoon Co) were used. Indicators and descriptive statistics and Pearson correlation and multiple regression analysis with stepwise method with significant level 0/01 were used for statistical analysis of research data. The computer software used in this study for data processing was SPSS/17. Results: The results showed there are Positive and significant correlation between Emotional Focused Coping Styles with Stress (Inefficient) and CRP and negative and significant correlation between Problem Focused Coping Styles with Stress (Efficient) and CRP. The impact factor of positive re-evaluation coping way according to the T test indicate that among 8ways of coping ways only this kind of variable with 99% confidence can be predicted the changes related to CRP. Conclusion: This study showed that the increase of Application in Emotional Focused Coping Styles (Inefficient) lead to increase in levels of CRP and increase in using Problem Focused Coping Styles (Efficient) lead to decrease in levels of CRP.