پژوهشي در باب سطوح زباني

A project on language’s surfaces

آنچه اين مقاله در راستاي آن مي كوشد، طرح نوعي طبق هبندي پيشنهادي نو در اسامي است. اين نگره برگرفته از نظريه iي مطروح هي “والتر بنيامين” در مقاله ي معروف “در باب زبان و زبان بشري” است كه در آن مي كوشد دو سطح متمايز زباني را از يكديگر تفكيك كند و به ژر ف كاوي در هر يك بپردازد. نتيجه، حاصل آمدن سطح تاز هاي از زبان هر چند ناموجود و صرفاً مفروض است كه زباني غيردلالت گراست و در آن فاصله اي مابين دالهاي زباني و مدلو لهاي عيني مفروض نيست. اين نتيجه نقطه ي آغازي ست براي پي افكندن طبقه بندي اي ديگرگونه در زبان دلالت گراي بشري و در اين مقاله زبان فارسي. در اين طبقه بندي از رهگذر صور ت بندي موجود نا م ها )همچون ذات، معنا و...( به طرح طبق هاي از نا مها مي رسيم كه از اين منظر ناديده گرفته شده اند؛ نام هايي كه در ساحت دلالت صرفاً كاركردي تمثيلي يافته اند و آن ها را “اسامي كهن الگو” ناميده ايم.