بررسي جامعه شناختي موانع ساختاري و انساني رشد پژوهش هاي اجتماعي كاربردي در ايران در سال 1388 - 1398

A sociological survey about humanity and structural obstacles of the growth of applied social researches in Iran, 2010-2011

مهم ترين عامل پيشرفت بشر در آغاز هزارة سوم، اهميت به فرآيند پژوهش و استفاده از يافته ها و نتايج آن در عرصه هاي مختلف است. در بسياري از كشورها، از جمله ايران، نگراني هاي قابل توجهي در زمينه تحقيقات اجتماعي از يك سو و كاربرد يافته ها و نتايج آن از سوي ديگر وجود دارد. پژوهش حاضر با درك اهميت توجه به پژوهش هاي اجتماعي كاربردي، عواملي را به عنوان موانع اساس ي رشد تحقيقات د ر ايران مورد بررسي قرار مي دهد و ضمن بررسي ريشه موانع موجود، را هكارهايي جهت برطرف نمودن آن ارائه م يدهد. از ميان تئور يهاي موجود، الزامات نهادي علم مرتون، ساختاربندي گيدنز، مبادله هومنز وسرمايه فرهنگي بورديو به عنوان مباني نظري مورد بررسي قرار گرفتند، و چارچوب نظري تحقيق حاضر تركيبي از نظريه هاي علم و پژوهش محلي- جهاني موسوي، تحقيقات اجتماعي و توسعه سيف اللهي، تعاملات و ارتباطات جامعه علمي قانعي راد مي باشند كه جهت تنظيم فرضيات و پشتيباني نظري استفاده شدند. روش بررسي در اين تحقيق توصيفي و تحليل مي باشد. جامعه آماري 800 نفر از پژوهشگران مراكز پژوهشي دولتي مي باشد، نمونه با فرمول كوكران 260 نفر برآورد و از روش نمونه گيري تصادفي مطبق استفاده شد. از ميان فرضيه هاي تحقيق بين ميزان دسترسي به اطلاعات علمي، موقعيت سازماني مراكز پژوهشي، ارتباط با شبكه اجتماعي، تعام لات اجتماعي، سرمايه فرهنگي و رشد پژوهش هاي اجتماعي كاربردي رابطه معنادار وجود دارد و فرضيه هاي تحقيق تأييد شد. اما ميان تخصيص منابع اقتصادي، هزينه هاي اجتماعي- فرهنگي، و رشد پژوهش هاي اجتماعي كاربردي رابطه اي وجود نداشت و فرضيه تحقيق رد شد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد تعاملات اجتماعي و محدوديت مساله شناسي بيشترين تأثير را در متغير وابسته، رشد پژوه شهاي اجتماعي كاربردي دارند.