بررسي عدم قطعيت اثر آلاينده‌ گازوئيل بر رفتار ژئوتكنيكي خاك ماسه اي بستر مخازن نفتي

نشت از مخازن نفتي باعث ايجاد حجم عظيمي از خاك آلوده مي گردد. در اثر فرآيندهاي فيزيكيشيميايي كه بين آلاينده و خاك رخ مي دهد، رفتار مقاومتي خاك تغيير مي كند. اين امر مي تواند باعث كاهش ظرفيت باربري خاك گردد و پايداري مخزن را به خطر اندازد و به دنبال آن مشكلات زيست محيطي زيادي را بوجود آورد. با توجه به عدم آگاهي كافي نسبت به مقدار دقيق نشت مواد آلاينده از مخزن و مقدار اثر آن در كاهش ظرفيت باربري خاك آلوده زير مخزن، از عدم قطعيت و احتمالات مي توان جهت ارزيابي ميزان كاهش ظرفيت باربري استفاده نمود. در اين مقاله، آزمايش برش مستقيم بر روي نمونه خاك ماسه‌ سيليسي آلوده به گازوئيل با درصدهاي آلودگي 2، 4، 6، 12 و 16 درصد وزني خاك انجام شده و در انتها براي بررسي احتمالاتي پايداري بستر آلوده زير مخازن، از روش مونت كارلو استفاده گرديده است. نتايج آزمايشات برش مستقيم نشان مي دهد كه با افزايش ميزان آلاينده ها، ميزان زاويه اصطكاك داخلي و ظرفيت باربري كاهش مي‌يابد كه اين ميزان كاهش تا درصد آلودگي 6 درصد با شيبي نسبتا ملايم‌ و از آن به بعد با شيبي تندتر همراه‌ است. هم‌چنين با استفاده از روش مونت كارلو، دو پارامتر احتمالاتي قابليت اعتماد و احتمال گسيختگي محاسبه گرديده و با ضريب اطمينان مقايسه شده است.