طراحي مدل انتظارات ذينفعان كليدي در پروژه‌هاي احداث خطوط مترو: مورد مطالعه پروژه ساخت خطوط قطار شهري مشهد

از آن جايي كه پروژه‌هاي بزرگ داراي ذينفعان مختلفي مي‌باشند، شناخت كافي از آن‌ها و انتظاراتشان يكي از عوامل مؤثر بر موفقيت پروژه خواهد بود؛ زيرا كسب رضايت ذينفعان پروژه بدون شناخت و در نتيجه پاسخ مناسب به انتظارات آن‌ها غيرممكن خواهد بود. مدل انتظارات ذينفعان كليدي در پروژه‌هاي احداث خطوط مترو مي‌تواند به عنوان يك ابزار مناسب جهت برقراري ارتباط مناسب با ذينفعان پروژه در اختيار مديران اين نوع از پروژه‌ها قرار گيرد تا مشاركت ذينفعان در تمام حيات پروژه تضمين گردد. هدف پژوهش دستيابي به مدل انتظارات ذينفعان كليدي بود كه در يك سوي آن انواع ذينفعان كليدي و در سوي ديگر انتظارات ذينفع قرار گرفته باشد. الگوي مورد استفاده در اين پژوهش برگرفته از روش گسترش عملكرد كيفيت (QFD) است كه با حركت از از ماتريس انتظار ذينفع و طي چهار مرحله، ماتريس اهميت نوع ذينفع حاصل شده است كه بيان مي‌كند بين نوع ذينفعان با انتظارات چه رابطه‌اي را مي‌توان توضيح داد. براي بررسي نوع ذينفع از مدل ميشل استفاده شد كه ذينفعان را در 7 نوع تقسيم بندي كرده است. جهت طراحي اين مدل، پروژه احداث خطوط قطار شهري مشهد مورد مطالعه قرار گرفته است. با توجه به مدل نهايي، ذينفعان قطعي داراي بيشترين سطوح انتظارات بوده و ذينفعان مسلط از حداقل انتظارات برخوردارند. هم چنين مدل نهايي نشان مي‌دهد كه سه نوع ذينفع ساكت، محتاط و متقاضي در هيچ شرايطي جزو ذينفعان كليدي پروژه نمي‌باشند.