جايگاه «شأن معصوم» در ارزيابي روايات تاريخي از نگاه اخبارگرايي

يكي از ملاك‌هاي ارزيابي روايات تاريخي، به‌ويژه تاريخ انبيا، شأن معصوم است. در تاريخ انبيا، تاريخ‌نگاري بدون توجه به روايات كارساز نيست. لذا مي‌توان با توجه‌كردن به كلام نقلي و مباني اعتقادي، نقل روايات تاريخي را بررسيد و جنبه‌هاي مختلف شأن و شخصيت انبيا و ديدگاه‌هاي كلامي اين حوزه را كاويد. اخبارگرايي، برخلاف اخباري‌گري، به ديگر منابع احكام توجه دارد و از اتهام صحيح‌انگاري تمام روايات كتب اربعه فاصله دارد و متون روايات را نقد مي‌كند. اما آيا در اخبارگرايي به معيارهاي غيرروايي نقد نيز در ارزيابي روايات توجه مي‌شود و مؤلفه‌هاي آن كدام است؟ در اين پژوهش با روش تحليل محتوا با تتبع در سخنان مجلسي در تاريخ انبياي بحارالانوار و ساير منابع مرتبط، كاركردهاي معيار شأن معصوم در اخبارگرايي با مؤلفه‌هايي چون برخورداري از عصمت، راه‌نداشتن شيطان بر انبيا، جايزنبودن تكيه بر غيرخدا در كنار مؤلفه‌هايي از كمالات جسماني، در ارزيابي روايات تاريخي انبيا شناسايي مي‌شود.