كاربرد الگوريتم بهينه‌سازي مبتني بر جغرافياي زيستي (BBO) در بهره‎برداري بهينه ‌از مخزن (مطالعه‌ي موردي مخزن كارون4)

امروزه با افزايش نيازهاي آبي، تعادلي بين عرضه و تقاضاي آب در اكثر مناطق كشور وجود ندارد. از اين‏رو، مديريت صحيح آب و استفاده بهينه از منابع آب موجود، امري اجتناب ناپذير است. از اين رو، استفاده از روش هاي بهينه سازي در اين زمينه مي تواند مفيد واقع شود. روش هاي بهينه سازي تكاملي از جمله روش هاي مورد نظر در اين زمينه مي باشند كه عملكرد مناسب آنها بسيار گزارش شده است. الگوريتم بهينه سازي مبتني بر جغرافياي زيستي (BBO) الگوريتم تكاملي جديدي است، كه عملكرد و كارايي آن در چندين مسئله بهينه سازي به اثبات رسيده است. هدف از اين پژوهش بررسي كارايي BBO براي اولين بار در مديريت منابع آب است. ابتدا BBO در يافتن نقاط بهينه براي سه تابع معيار در بهينه سازي، شامل تابع كره، روزنبراك و بوكين6 مورد استفاده قرار گرفت، سپس از BBO در بهره برداري بهينه از مخزن كارون4 با هدف برقابي بهره برداري گرديد. به منظور ارزيابي كارايي BBO، از الگوريتم ژنتيك (GA) و برنامه ريزي غيرخطي (NLP) نيز در اين مسائل استفاده شد. نتايج مربوط به توابع معيار نشان دادند كه BBO در يافتن نقاط بهينه هر سه تابع بهتر از GA عمل نموده، و با دقت بالايي به جواب بهينه نزديك شده است. در بهره ورري از مخزن كارون4 نيز نتايج حاكي از كارايي BBO در استخراج سياست هاي بهينه بهره برداري بود، به نحوي كه مقدار تابع هدف حاصل از BBO در بهترين عملكرد برابر با 1/223 ، و براي GA برابر با 1/535 به دست آمده است. همچنين، جواب بهينه مطلق حاصل از NLP براي اين مسئله 1/213 بوده است.