تهيه نقشه‌هاي آسيب پذيري ماندابي شدن با استفاده از سنجش از دور و اطلاعات ميداني (مطالعه موردي: دشت قزوين)

حفاظت كيفي از آب هاي زيرزميني، به دليل كاربرد فراوان اين منابع در بخشهاي مختلف از جمله كشاورزي، صنعت و شرب، از اهميت زيادي برخوردار است. يكي از راه هاي مناسب براي جلوگيري از آلودگي‌هاي آب زيرزميني، شناسايي مناطق آسيب‌پذير آبخوان، و مديريت كاربري اراضي است. در اين مقاله براي تعيين توان بالقوه آلودگي آب هاي زيرزميني از چهار شاخصAVI، GOD، DRASTIC و  SINTACSدر قسمتي از دشت قزوين استفاده شده است. داده ها و اطلاعات مورد استفاده مقاله شامل: تصاوير ماهواره‌اي جهت تهيه ي نقشه‌هاي كاربري اراضي و تعيين مناطق ماندابي، نقشه‌هاي 1:25000 براي زمين مرجع نمودن تصاوير ماهواره‌اي و نقاط نظارت، عمق آب زيرزميني در سالهاي مختلف، ميزان بارندگي در منطقه، قابليت انتقال و مقاومت ويژه ي ظاهري لايه ي آبدار، عمق سنگ بستر، بافت خاك سطحي، نفوذ پذيري منطقه، شيب منطقه، جنس لايه ي آبدار، ضخامت لايه ي آبدار، فراسنج هدايت هيدروليكي، جنس ناحيه ي غير اشباع، فراسنج تغذيه ي خالص و كاربري اراضي مي باشند. به دليل اهميت شرايط ماندابي شدن و فراسنج كاربري اراضي در تعيين توان بالقوه خطر و آسيب‌پذيري، شرايط مربوط با به كارگيري تصاوير ماهواره‌اي مشخص شده اند. از روش حد آستانه و نقاط نظارتي، مناطق ماندابي دشت مشخص گرديده اند. عمق آب زيرزميني با استفاده از اطلاعات چاه هاي منطقه و روش كريجينگ معمولي تعيين شده و پايين‌تر از حد بحراني به دست آمده است. آسيب پذيري طبيعي به دليل فراسنجهاي موثر بيشتر، به عنوان شاخص برتر براي طبقه‌بندي آسيب‌پذيري انتخاب گرديد. طبقه هاي آسيب‌پذيري منطقه براساس اين شاخص به 6 دسته  بدون خطر آلودگي، آسيب‌پذيري خيلي كم، كم، كم تا مبه وسيله، مبه وسيله تا زياد و زياد تقسيم گرديده اند كه نسبت هر طبقه به كل منطقه به ترتيب برابر 2/38، 20/73، 50/22،20/72، 5/95 و 0/05 درصد شد.