بررسي آزمايشگاهي الگوي آبشستگي پايين دست فشانه هاي مستغرق در چيدمان هاي منفرد و مركب

در اين مقاله تغييرات الگوي آبشستگي ناشي از جريان خروجي فشانه هاي مستغرق با تغيير در چيدمان فشانه ها بررسي شده است. در اين راستا، كليه پارامترهاي موثر بر رفتار فشانه هاي مستغرق، بررسي و با استفاده از آناليز ابعادي روابط بدون بعد استخراج شد. جهت بررسي ارتباط بين اين پارامترها يك مدل فيزيكي در آزمايشگاه رسوب سازمان آب و برق استان خوزستان ساخته و آزمايش هاي مختلف در دبي هاي متفاوت فشانه و در چهار سناريو انجام گرديد. اين سناريوها شامل بررسي اثر شكل فشانه در حالت چيدمان منفرد و مركب، و همچنين اثر فاصله و زاويه در چيدمان مركب مي باشند. سپس ابعاد آبشستگي در پايين دست فشانه، اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه بهترين عملكرد از نظر توسعه آبشستگي مربوط به فشانه لوزي شكل مي باشد اين در حاليست كه پارامتر شكل فشانه در چيدمان مركب، پارامتر تأثيرگذاري نبوده، همچنين با افزايش فاصله افقي ميان فشانه هاي مركب تمامي پارامترهاي آبشستگي به جز پارامتر عرض كاهش مي يابند. از سوي ديگر كاهش زاويه مياني فشانه هاي مركب مايل موجب كاهش الگوي آبشستگي مي گردد.