واكاوي زماني بارش سالانه شهر شيراز با استفاده از تحليل سري هاي زماني

بارندگي يكي از عوامل مهم هواشناسي است كه مقدار آن به نحو چشمگيري در نقاط مختلف كره زمين تغيير مي‌يابد. يكي از روش‌هايي كه به كمك آن مي توان سير تحولات بارندگي را درگذشته و حال بررسي نمود، آناليز روند سري‌هاي زماني در مقياس‌هاي مختلف زماني است. در اين تحقيق از متوسط بارش سالانه شهر شيراز براي مدل‌سازي و پيش‌بيني با استفاده از تكنيك تحليل سري‌هاي زماني استفاده‌شده است. براي اين منظور از ايستگاه سينوپتيك شيراز با طول دوره آماري 60 ساله (2010-1951) استفاده گرديده است. نتايج نشان داد، در تكنيك تحليل طيفي چرخه‌هاي 2.5 ساله، 5 ساله، 10، 12 و20 ساله بر بارش سالانه حاكم بوده و همساز سوم با دوره بازگشت 20 ساله به‌عنوان چرخه غالب با واريانس (حدود 12 درصد) در طيف بارش شناسايي گرديد. در نهايت براي آگاهي و اطمينان از جهت رفتار گذشته و پيش‌بيني مقدار بارش سالانه تا سال‌هاي آينده مدل‌سازي ARIMA براي سري زماني مورد بحث در دستور كار اين پژوهش قرارگرفت، كه با آزمون‌ و خطا در خانواده الگوهاي ARIMA، يك الگوي نهايي به نام CON M4(0,1,1) به‌عنوان الگويي برتر ازنظر معيارهاي آماري مناسب انتخاب شد. اين الگو نيز براي هر سال ميزان 1.44 ميلي‌متر كاهش بارش را تا سال 2020 پيش‌بيني نموده است. با توجه به نتايج حاصل از اين پژوهش (رفتار كاهشي بارش سالانه) و با امكان موضوع تغيير اقليم كه امروزه از اصلي‌ترين چالش‌هاي بشر مي‌باشد، برنامه‌ريزي‌هاي جامع مديريت منابع بالقوه آب در كشور (استان فارس و شهر شيراز) ضرورتي اساسي به نظر مي‌رسد.