تلفيق استفاده از مدل برنامه ريزي منابع آب MODSIM و الگوريتم فراكاوشي PSO در تعيين حجم بهينه مخازن آب شرب (مطالعه موردي: شهر گرگان)

نياز روز افزون به آب نتيجه رشد جمعيت و توسعه شهري است كه برنامه‌ريزي همه جانبه براي تأمين آب به مقدار كافي و كيفيت مناسبي را دربردارد و مدل‌سازي يكي از ضروريات مديريت و برنامه‌ريزي براي منابع و مصارف آب است. بمنظور تعديل فشار و سرعت جريان در لوله‌ها، معمولا بر اساس توپوگرافي، شهر به زون‌هاي مختلف تقسيم شده و در هر زون مخزني تعبيه مي‌شود. معمولا اين مخازن به هم متصل و هنگامي كه نياز در يك زون شهر افزايش مي يابد، كمبود آب از زونهاي ديگر جبران مي شود. در اين تحقيق حجم بهينه مخازن آب شرب شهر گرگان با استفاده از مدل MODSIM و الگوريتم فراكاوشيPSO در سناريوهاي مختلف مديريتي محاسبه و نتايج آن با همديگر مقايسه شده است. MODSIMيك سيستم پشتيباني تصميم مديريت منابع براي تحليل برنامه‌ريزي بلندمدت، مديريت ميان‌مدت و عملكردهاي كوتاه‌مدت مي‌باشد. جهت كاليبراسيون مدل از داده هاي سالهاي 1391 تا 1392 در مقياس روزانه استفاده شد و نهايتاً قابليت مدل براساس معيارهايي همچون اعتمادپذيري و آسيب‌پذيري مورد ارزيابي قرار گرفته است. نتايج نشان مي‌دهد كه در تمامي سناريوهاي مديريتي، در دوره بلندمدت 1420، منطقه1 زون فشاري (شمالي‌ترين قسمت گرگان) و مناطق 8 تا 10 (جنوبي‌ترين قسمت گرگان) مناطق غيربحراني هستند و به افزايش حجم مخازن نياز ندارند. ولي در مناطق 2تا 7 نياز به افزايش حجم مخازن وجود دارد كه منطقه3 بحراني‌ترين منطقه بين بقيه مناطق مي‌باشد و آسيب‌پذيري اين منطقه بدون طراحي مخزن 11.5هزارمترمكعب در روز مي‌باشد