ارزيابي و تجزيه و تحليل آماري پارامتر ها و شاخص كيفيت آب زيرزميني براي مصارف آشاميدني در منطقه خرم آباد

روش‌هاي آماري در بررسي كيفيت آب در مناطق مختلف استفاده مي شود كه ازجمله اين روش‌ها آمار يك متغيره و چند متغيره مي‌باشد. در منطقه مورد مطالعه با توجه به نمودار خوشه‌اي پارامترهاي كيفي آب‌هاي زيرزميني منطقه در دو خوشه قرار گرفتند كه ناشي از عوامل تأثير سازندها و فاكتورهاي زمين شناسي مي باشد. روش تحليل مؤلفه‌ اصلي داده‌ها نشان داده است كه فاكتورهاي تأثيرگذار در كيفيت آب زيرزميني املاح محلول، هدايت الكتريكي، بي‌كربنات، كلرايد، كلسيم، منيزيم، سديم و سختي است. با توجه به مشخصه‌هاي موجود در هر عامل و منشأ آن‌ها، مبين تأثير سازندهاي زمين‌شناسي ، سنگهاي آهكي و تبخيري در منطقه است. در بررسي مقدار ضريب همبستگي پارامتر‌هاي آب زيرزميني منطقه مورد مطالعه، نشان داد كه همبستگي بالاي بين سديم وكلر را نشان دهنده انحلال هاليت سازند گچساران در منطقه مورد مطالعه است. همبستگي بالاي بين هدايت الكتريكي با سولفات، سديم و كلر را مي‌توان به انحلال هاليت و نمك‌‌هاي سولفاته به خصوص سولفات كلسيم ارتباط داد. همچنين همبستگي بين بي‌كربنات و منيزيم را نشانگر نقش انحلال دولوميت در افزايش غلظت كلسيم موجود در آب دانست. شاخص كيفي آب زيرزميني در منطقه بررسي شده كه نشان مي دهد كيفيت آب زيرزميني در منطقه بين 73 تا 81 بوده و بيان كننده مناسب تا قابل قبول است كه متأثر از عوامل زمين‌شناسي (سنگ‌شناسي) و جهت جريان در منطقه باشد. همبستگي بين شاخص كيفي آب زيرزميني و پارامترهاي كيفي نشان داد كه سختي كل و ميزان بي‌كربنات و جامدات محلول بيش‌ترين تأثير را در كيفيت آب زيرزميني داشته است