ارائه بهينه پويا به منظور بررسي مشكلات تأمين آب فضاي سبز شهر شيراز

با توجه به رشد سريع شهرنشيني و محدود بودن منابع آب، نياز به مديريت مؤثر در برنامه‌ريزي‌هاي كلان شهري بيش از پيش احساس مي‌شود. در مقاله حاضر با استفاده از روش پويايي سيستم‌ها، مدل منابع و مصارف شهر شيراز با تأكيد ويژه بر توسعه فضاي سبز ايجاد شده است. بدين منظور تمام عوامل مؤثر بر فضاي سبز شهر شيراز مدلسازي و با توجه به آن پيش بيني از افزايش مصارف و ميزان منابع در دسترس ارائه مي‌شود. همچنين عوامل مؤثر كنوني و عواملي كه در آينده بر سيستم تأثيرگذار خواهند بود مانند احداث خط دوم انتقال آب از سد درودزن در مدلسازي اعمال شده‌اند. سپس سه سناريو شامل افزايش راندمان آبياري فضاي سبز، تكميل تصفيه خانه‌هاي شيراز و نيز احداث سد تنگ سرخ مدنظر قرار گرفته و مدلسازي و شبيه‌سازي شده است. نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه احداث سد تنگ سرخ تنها باعث كاهش 5 درصدي در ميزان كمبود منابع شده در حالي كه استفاده 30، 50، 75 و 100 درصدي از آب تصفيه شده براي فضاي سبز به ترتيب باعث كاهش 3، 5 ، 7 و 9 درصدي خواهد شد. همچنين افزايش 10 و 20 درصدي راندمان آبياري به ترتيب موجب كاهش 16 و 41 درصدي كمبود مي‌شود. در انتها به منظور پايداري سيستم در افق طرح، تركيبي از سناريوها شامل كاهش نرخ رشد جمعيت، كاهش سرانه مصرف آب فضاي سبز و خانگي، افزايش راندمان آبياري و استفاده از آب تصفيه شده براي فضاي سبز به مدل اعمال شده و راهكارهاي عملي به منظور پايداري سيستم ارائه شده‌اند.