عنوان مقاله :
ارتباط خودكارآمدي با سطح هموگلوبين گليكوزيله در نوجوانان مبتلا به ديابت نوع يك مراجعه كننده به مركز ديابت پارسيان مشهد در سال 1394
عنوان به زبان ديگر :
Relationship between Self-Efficacy and Glycosylated Hemoglobin in Adolescents with Type I Diabetes Referring to Mashhad Parsian Center in 2014
پديد آورندگان :
حسيني، جواد دانشكده علوم پزشكي اسفراين - گروه كودكان , فيروز، محبوبه دانشكده علوم پزشكي اسفراين - گروه داخلي جراحي , مظلوم، رضا دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه داخلي جراحي
كليدواژه :
خودكار آمدي , هموگلوبين گليكوزيله , ديابت نوع يك , HbA1c , نوجوانان
چكيده فارسي :
مقدمه: يكي از بهترين معيارها براي ارزيابي كنترل مناسب قند خون، اندازه گيري سطح هموگلوبين گليكوزيله است. به منظور دست يابي به سطح مناسب از HbA1c راهكارهاي غيردارويي همچون ارتقاي خودكارآمدي توصيه مي شود. در نتايج مطالعات قبلي تناقض در ارتباط بين خودكارآمدي با سطح HbA1c وجود دارد، لذا از اين رو مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط خودكارآمدي با سطح HbA1c در نوجوانان مبتلا به ديابت نوع يك مراجعه كننده به مركز ديابت پارسيان مشهدانجام شد. روش كار: اين مطالعه توصيفي- تحليلي بر روي 70 نوجوان 12 تا 18 ساله مبتلا به ديابت نوع يك مراجعه كننده به مركز ديابت پارسيان مشهد به صورت در دسترس در سال 1394 انجام گرديد. جمع آوري داده ها از طريق پرسشنامه هاي اطلاعات دموگرافيك و خودكار آمدي مديريت ديابت وابسته به انسولين و نمونه خون جهت اندازه گيري سطح HbA1c انجام شد. داده ها در نرم افزار آماري 11. 5 SPSS با آزمون هاي آماري توصيف و تحليل مورد آناليز قرارگرفت. يافته ها: نتيجه آزمون همبستگي پيرسون نشان داد كه بين خودكارآمدي با HbA1c رابطه معكوس و معنادار وجود دارد (p<0.05, r=-0. 60) همچنين نتيجه آزمون پيرسون نشان بين خودكارآمدي با سن (r= 0.30, p= 0.01) و تعداد اعضاي خانواده
(0/002=r= 0.35 , p) رابطه مثبت و معنادار و بين خودكار آمدي با دفعات افت قندخون در يك سال گذشته (r=-0/ 26 , p= 0.028) رابطه معكوس و معنادار وجود دارد. نتيجه گيري نتايج اين مطالعه نشان داد كه نوجوانان با خودكارآمدي بالا، سطح HbA1c پايين تري دارند از اين رو انجام مداخلاتي كه بتواند موجب ارتقاي خودكارآمدي نوجوانان مبتلا به ديابت نوع يك شود ضروري به نظر مي رسد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives One of the best criteria for evaluation proper blood glucose control is measurement level of glycosylated hemoglobin (HbA1c). Non-prescriptive strategies such as self-efficacy promotion are recommended in order to achieve the appropriate level of HbA1c. In results of previous studies, there is an inconsistence between self-efficacy and HbA1c level, therefore this article performed with purpose of determining the relationship between self-efficacy and HbA1c level in adolescents with type I diabetes referring to Mashhad Parsian center of diabetes. Materials & Methods This descriptive-analytical study performed on convenience 70 young people with the age range of 12 to 18 who were diagnosed with type I diabetes referring to Parsian Diabetes Center of diabetes. Data collected through questionnaires of demographic information and insulin-dependent diabetes management self-efficacy scale (IDMSE) and taken blood samples to measurement levels of HbA1c. Data were analyzed using SPSS version 11.5 with descriptive and analytic test. Results Pearson correlation test results showed that there was an inverse and significant relationship between self-efficacy and HbA1c (r= -0.60, p<0.05). Also, the results of Pearson test showed that there were positive and significant relationship between self-efficacy with age (r= 0.30, p= 0.01) and number of family members (r= 0.35, p=
0.002). There was an inverse and significant relationship between self-efficacy and frequency of hypoglycemia in the past year (r= -0.26, p= 0.028). Conclusion Results of study showed that adolescents with high self-efficacy have a lower HbA1c level. Therefore, it seems necessary that some intervention be done to promotion adolescents self-efficacy of type I diabetes.
عنوان نشريه :
فصلنامه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني سبزوار
عنوان نشريه :
فصلنامه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني سبزوار