اثر كاربرد موضعي ژل مترونيدازول بر جرم گيري زير لثه اي در بيماران پريودنتال

مقدمه: امروزه روش هاي پلاك كنترل شيميايي به عنوان روش كمكي موثر در كنار روش هاي پلاك كنترل مكانيكي مطرح مي باشند. هدف از انجام اين تحقيق، تعيين و مقايسه عمق پاكت پريودنتال (Periodontal Probing Depth يا P.P.D) و خونريزي هنگام پروبينگ (Bleeding On Probing يا BOP) با كاربرد و بدون كاربرد ژل مترونيدازول 25% مي باشد. مواد و روش ها: ابتدا 20 بيمار پريودنتيت مزمن به شيوه آسان انتخاب شدند. در هر بيمار، يك محل با عمق پاكت 5-3 ميلي متر به صورت تصادفي به عنوان دندان مورد آزمايش و دندان قرينه از كوادرانت مقابل به عنوان دندان شاهد مورد استفاده قرار گرفت. سپس هر دو دندان جرم گيري و در پاكت دندان مورد آزمايش ژل مترونيدازول 25% قرار داده شد. دو شاخص BOP و PPD در روزهاي 0، 7 و 21 اندازه گيري و ثبت شد. در نهايت نتايج با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون هاي t و Chi-square مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. يافته ها: نتايج اين تحقيق نشان داد كه در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل عمق پاكت كاهش بيشتري داشت و خونريزي هنگام پروب نمودن در روز 21 متوقف گرديد (p value<0.005). نتيجه گيري: اين مطالعه نشان مي دهد استفاده از ژل مترونيدازول درمان موضعي كمك موثري در كنار درمان هاي مكانيكي است. اين امر به دليل تاثير ژل مترونيدازول در كاهش موثر ميكروارگانيسم هاي بي هوازي و آزادسازي مطلوب آن در پاكت هاي پريودنتال مي باشد.