بررسي ايمونوهيستوشيميايي بيان نشانگر P53 در فوليكول دنداني و كيست دنتي ژروس

مقدمه: هدف از اين مطالعه، بررسي ايمونوهيستوشيميايي بيان پروتئين P53 در فوليـكول دنـداني و كيـست دنتـي ژروس با توجـه به قابليت ايجاد تغييـرات نئوپلاستيك در كيست دنتي ژروس بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر بر روي 12 مورد كيست دنتي ژروس به دست آمده از بايگاني بخش پاتولوژي دانشكده دندان پزشكي بابل از اسفند 1382 تا اسفند 1384 و 12 مورد فوليكول دنداني به دست آمده از جراحي دندانهاي عقل نهفته افرادي كه به منظور فوق در طي سال 1384 به بخش جراحـي دانشكـده دندان پزشكي بابل رجوع كرده بودند، انجام شد. برشهاي 5 ميكروني تهيه شده از بلوك هاي پارافينه نمونه هاي مذكور با روش ايمونوهيستوشيمي با آنتي بادي ضد P53 رنگ آميزي شد. براي هر لام بر اساس درجه بندي H-score، درجه اي از شدت رنگ پذيري سلولهاي اپي تليالي و درصد سلولهاي اپي تليالي رنگ گرفته در نظر گرفته شد. سپس مجموع اين دو به عنوان درجه (score) نهايي بيان شد و نتايج با استفاده از نرم افزار آماري SPSS و آزمون Mann Whitney مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: بيان پروتئين P53 در كيست دنتي ژروس بيشتر از فوليكول دنداني بود (p value=0.001)، اين اختلاف در ارتباط با درصد سلولهاي رنگ گرفته (p value<0.0001) بيشتر از شدت رنگ پذيري بود (p value=0.021). نتيجه گيري: بيان پروتئين P53 در كيست دنتي ژروس بيشتر از فوليكول دنداني بود كه به نظر مي رسد اين تفاوت را بتوان به قابليت ايجاد تغييرات نئوپلاستيك در كيست دنتي ژروس نسبت داد.