تاثير سيگار بر جنبه هاي مختلف درمان هاي ايمپلنت

مقدمه: ايمپلنت هاي دنداني، به عنوان يكي از راه كارهاي مهم در درمان انواع بي دنداني ها، در مواردي دچار شكست و عوارض بعد از درمان مي شوند. سيگار يكي از عوامل مهم مخاطره آميز در درمان هاي ايمپلنت است. هدف از اين مقاله، مروري بر تحقيقات و مقالات موجود در بانك هاي اطلاعاتي با هدف بررسي تاثير سيگار بر كليه جنبه هاي درمان ايمپلنت بود. مواد و روش ها: كليه مقالات مرتبط در بانك هاي اطلاعاتي مدلاين و (Cochrane Oral Health Group database) COHG جستجو شدند. در اولين مرحله عناوين و خلاصه مقالات جمع آوري و سپس عناوين و خلاصه مقالات غيرمرتبط حذف و صورت كامل بقيه مقالات مورد بررسي جداگانه دو نويسنده مقاله قرارگرفت. موارد مورد توافق با استفاده از آمار ^X^2 ذكر مي شد. موارد مورد اختلاف با بررسي مجدد كل مقاله تا حصول نتيجه، مورد بحث و تبادل نظر قرار مي گرفت. نتايج و جمع بندي به صورت بررسي سيستماتيك در نتايج مقالات ارايه گرديد. نتيجه گيري: احتمال شكست ايمپلنت، عوارض بعد از درمان و ميزان تحليل استخوان مارجينال در افراد سيگاري به طور محسوسي بيش از غير سيگاري هاست. اثرات سيگار بر درمان هاي ايمپلنت با تعداد و سنوات سيگاركشيدن ارتباط مستقيم دارد. همچنين تاثيرات منفي سيگار در فك بالا بيش از فك پايين گزارش شده است در افراد سيگاري ميزان شكست ايمپلنت هاي داراي خشونت سطحي متوسط كمتر از فيكسچرهاي داراي خشونت سطحي كم است. در افرادي كه قادر به ترك كامل سيگار نيستند، استفاده از آنتي بيوتيك قبل از درمان هاي ايمپلنت توصيه مي شود. بيمار بايستي حداقل 1 هفته قبل و 8 هفته پس از جراحي از كشيدن سيگار خودداري نمايد.