تحليل روند تغييرات شاخص هاى تراكم و سرانة فضاى مسكوني

تراكم و سرانه از مباحث كليدى در مطالعات شهرى هستند. به طور معمول اين اصطلاحات در حوزة برنامه ريزى شهرى و مسكن با شاخص هاى خاصى سنجيده مى شوند. اين شاخص ها در ترسيم وضعيت كالبدى و اجتماعى شهر اهميت بسيارى دارند و پايش تغييرات آن ها به كارشناسان و مديران شهرى، به منظور آگاهى از روند تحولات شهر يارى مى رساند. از اين رو در پژوهش حاضر تلاش شده است تا با استفاده از داده هاى آمارى موجود، روند تغييرات شاخص هاى تراكم و سرانة فضاى مسكونى شهر تهران - شامل تراكم ناخالص مسكونى، تراكم خالص مسكونى، تراكم ساختمانى، سرانة زيربناى مسكونى، و متوسط زيربناى واحدهاى مسكونى- در بازة زمانى 1390- 1375معين شود و با استفاده از فنون آمارى، چگونگي توزيع آن ها در سطح مناطق و حوزه هاى شهر تهران و همچنين چگونگى تغييرات در همگنى توزيع شاخص ها ميان مناطق مختلف شهر ارزيابى شود. يافته هاى تحقيق نشان مى دهند كه اولاً مقادير همة شاخص هاى برشمرده شده در فوق، در طول دورة بررسى در شهر تهران و اغلب مناطق آن سير افزايشى داشته است و ثانياً با وجود متوازن تر شدن پراكنش جمعيت- و به تبع آن، تراكم هاى خالص و ناخالص مسكونى- در سطح شهر، توزيع فضاى مسكونى داخلى (شاخص هاى سرانة زيربنا و متوسط زيربناى واحدها) شهر تهران با افزايش نابرابرى در ميان مناطق مواجه شده است.