اثربخشي تحريك الكتريكي مستقيم فراقشري مغز بر روي ولع مصرف مواد و خودكنترلي شناختي افراد سوء مصرف كننده مواد

The Effect of Transcranial Direct Current Stimulation (tDCS) on Drug Use Craving and Cognitive Self-Control of Substance Abusers

هدف: اعتياد به مواد مخدر به خاطر دشواري در رسيدن به درمان پايدار و نرخ عود بالا علي­ رغم انجام سم ­زدايي و مداخلات دارويي و روان ­شناختي، از موضوعات مهم سلامت به شمار مي­رود. هدف از اين مطالعه بررسي تاثير تحريك الكتريكي مستقيم فراقشري مغز بر ميزان ولع مصرف مواد و خودكنترلي شناختي سوء مصرف­ كنندگان مواد مي ­باشد. روش: اين پژوهش يك مطالعه آزمايشي همراه با گمارش تصادفي در گروه­ هاي آزمايش و گواه به همراه پيش­ آزمون و پس­ آزمون بود. تعداد 40 بيمار وابسته به مواد افيوني مراجعه كننده به مراكز متادون درماني به روش نمونه­ گيري تصادفي انتخاب شدند و پس از پاسخ­ دهي به پرسش­ نامه­ هاي ولع مصرف مواد و خودكنترلي شناختي، به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (20 نفر) و گواه (20 نفر) جاي گرفتند. ابزارهاي به كار رفته در اين پژوهش پرسش ­نامه ولع مصرف فرانكن و همكاران (2002) و خود كنترلي شناختي گراسميك و همكاران بود. جلسات درماني تحريك الكتريكي مستقيم فراقشري شامل 20 دقيقه تحريك آندي ناحيه F3 و تحريك كاتدي ناحيه F4 با شدت جريان 2 ميلي­ آمپر بود. يافته ­ها: تحليل داده ­ها با استفاده از تحليل كواريانس چند متغيري نشان داد كه ميانگين گروه ­ها در ميزان ولع مصرف مواد و خود كنترلي شناختي در مرحله پس ­آزمون تفاوت دارند. نتيجه­ گيري: تحريك الكتريكي مستقيم فراقشري مي ­تواند موجب كاهش ولع مصرف و افزايش خودكنترلي شناختي در سوءمصرف ­كنندگان مواد شود. بنابراين درمانگران مي­ توانند از اين درمان به عنوان روش مداخله­ ي افراد معتاد استفاده كنند.

Objective: Drug addiction is one of the most important health issues due to the difficulty of achieving sustainable treatment and high rates of relapse despite the need for detoxification and medical and psychological interventions. The aim of this study was to investigate the effect of transcranial direct current stimulation (tDCS) on the degree of substance use craving and cognitive self-control in substance abusers. Method: This research was indeed a pilot study with randomized assignment in experimental and control groups with pre-test and post-test. The number of 40 opiate dependent patients presenting to methadone treatment centers were selected by random sampling. After responding to questionnaires of craving and cognitive self-control, they were randomly divided into experimental (n=20) and control (n=20) groups. The measurement tools used in this study were Franklin's Craving Questionnaire (2002) and Grasmick's Cognitive Self-Control Inventory. Therapeutic sessions of tDCS included 20 minutes of F3 anodic stimulation and F4 cathodic stimulation with a flow rate of 2 mA. Results: The results of multivariate covariance showed that the mean scores of groups in the degree of craving and cognitive self-control were different in the post-test phase. Conclusion: It is hereby concluded that tDCS can reduce depression and increase cognitive self-control in substance abusers. Therefore, therapists can use this treatment as an addiction treatment method.