تداوم كسب وكارهاى كوچك در طراحى شهرى مقاوم پس از زلزلة سال 1382 بم

يكى از مهم ترين وجوه شهر مقاوم پس از سوانح، چگونگى برنامه ريزىو طراحى واحدهاى تجارى و همچنين تداوم كسب وكارهاى كوچك است. در پى زلزلة سال 1382 بم و تخريب گستردة آن، بازار و واحدهاى تجارى حايز اهميت شهر كه در عرضة خدمات ناحيه اى و شهرى نقش بسزاى داشتند نيز به شدت آسيب ديد و فعاليت هاي تجارى با وقفه مواجه گرديد. از آنجا كه بازتوانى كسب وكارهاى آسيب ديده و طراحى واحدهاى تجارى، اولين تجربة ايران در زمينة بازسازى و پس از سوانح است، اين مقوله كمتر از منظر تداوم كسب وكار بررسى شده است. از اين رو با توجه به اهميت موضوع، در مقاله حاضر به بررسى اقدامات صورت گرفته و همچنين ارزيابى آن ها پس از زلزلة بم با در نظر گرفتن طراحى شهرى مقاوم در برابر سانحه پرداخته مى شود. براى دستيابى به چارچوبى مناسب، در ابتدا مقولات مرتبط با تداوم كسب وكار پس از سوانح، مؤلفه هاى كالبدى مراكز تجارى و همچنين تجربه هاى جهانى مرتبط مطالعه مى شوند. در ادامه با مدنظر گرفتن مؤلفه هاى مطالعه شده، بازتوانى كسب وكارهاى كوچك پس از زلزلة بم بررسى و داده هاى جمع آورى شده پردازش و طبقه بندى مى شود. استنباط ما از مطالعات ميدانى بيانگر اين مهم است كه بازتوانى واحدهاى تجارى زمانى منجر به نتيجة مطلوب مي گردد كه برنامة تداوم كسب وكار به منزلة ابعاد رويه اى بازسازى مدنظر باشد. بنا بر اين ملحوظ داشتن برنامة تداوم كسب وكار در سياست گذارى هاى بازسازى سبب تسريع بازتوانى و كاهش آسيب پذيرى واحدهاى تجارى مى شود.