روش هاي تحقيقاتي ويژه كنوانسيون سازمان ملل متحد براي مقابله با جرايم سازمان يافته فراملي

در روزگار كنوني جرايم سازمان يافته فراملي به عنوان يكي از معضلات اصلي جوامع شناخته مي شود؛ لذا عزم جهاني براي مقابله با اين جرايم منجر شد تا به همت سازمان ملل متحد، در سال 2000 ميلادي كنوانسيون مبارزه با جرايم سازمان يافته فراملي (پالرمو) تدوين شود. در ماده 20 اين كنوانسيون بين المللي تحت عنوان روش هاي ويژه تحقيقاتي به طور تمثيلي به سه روش اشاره شده است. اولين روش مورد اشاره روش پليسي حمل و تحويل تحت نظارت مي باشد. روش ديگري كه به آن اشاره شده است عمليات مخفي مي باشد كه اين روش خود شامل شيوه هايي همانند دام گستري، نفود و تحقيقات مخفي مي شود و در نهايت اين كنوانسيون براي تحقيقات به مراقبت الكترونيكي اشاره مي نمايد كه به مفهوم گرد آوري اطلاعات از طريق ابزارهاي الكترونيكي مي باشد و شگردهايي مانند استراق سمع را در بر مي گيرد. نگارنده در اين مقاله به روش تحليلي-توصيفي با استفاده از ابزار كتابخانه اي به بررسي و ژرف نگري روش هاي مذكور خواهد پرداخت. و در نهايت با توجه به نتايج حاصل از اين پژوهش مشخص م يشود در امر قانو نگذاري و اجراي اين روش ها هنوز خلأهاي قانوني در قوانين كشور ايران به چشم مي خورد.