بررسي تاثير اصلاح قير با پليمر SBR بر حساسيت رطوبتي مخلوط آسفالت گرم

يكي از خرابي‌هاي متداول در مخلوط‌‌هاي آسفالتي ناشي از تاثير تخريبي رطوبت بر پيوستگي قير و چسبندگي قيرسنگدانه مي‌باشد كه خرابي رطوبتي نام دارد. روش‌هاي مختلفي براي بهبود چسبندگي و كاهش حساسيت رطوبتي وجود دارد كه يكي از متداولترين آنها اصلاح قير با مواد مناسب مي‌باشد. در اين پژوهش، به بررسي تاثير استفاده از مواد پليمري به عنوان اصلاح كننده قير در كاهش خرابي رطوبتي مخلوط آسفالت گرم پرداخته مي‌شود. آزمايش بارگذاري تكراري در شرايط خشك و مرطوب به همراه پارامترهاي ترموديناميك بر اساس اندازه گيري اجزاي انرژي آزاد سطحي قيرها و سنگدانه‌ها بر اساس روش‌هاي صفحه ويلهلمي و روش جذب همگاني براي بررسي تاثير مواد پليمري استفاده شده‌اند. نتايج به دست آمده در اين پژوهش نشان مي‌دهد كه استفاده از پليمر  SBR)StyreneButadiene Rubber ) باعث شده است تا نسبت مدول مرطوب به خشك مخلوط‌هاي آسفالتي كه مقاومت آنها را در برابر خرابي رطوبتي نشان مي‌دهد، در همه نمونه‌ها به ويژه در نمونه‌هاي ساخته شده با سنگدانه‌هاي گرانيتي بهبود يابد. همچنين، پليمر SBRباعث افزايش در انرژي آزاد پيوستگي و كاهش در انرژي آزادشده سيستم در رخداد عريان شدگي شده است كه بيانگر كاهش تمايل سيستم براي عريان شدگي است. شاخص حساسيت رطوبتي، كه درصد سطح سنگدانه‌هاي در معرض رطوبت است، بر اساس اندازه‌گيري اجزاي انرژي آزاد سطحي قير و سنگدانه و مدول مخلوط آسفالتي در سيكل‌هاي بارگذاري به دست آمده است. نتايج اين شاخص نيز نتايج مشابهي با نسبت مدول خشك به مرطوب را نشان مي‌دهد. نتايج اين شاخص نشان مي‌دهد كه SBRباعث كاهش قابل توجه در درصد عريان شدگي در نمونه‌هاي مخلوط آسفالتي كنترل شده است.