ارزيابي مكانيزم گسيختگي ديوار‌هاي حائل مهار صفحه‌اي حاوي خرده لاستيك‌هاي بازيافتي ‌با بكارگيري تكنيك PIV

لاستيك خودروها مصالحي مصنوعي با ماندگاري بسيار بالايي هستند كه تقريبا مي‌توان آنها را در زمره مواد تجزيه ناپذير به حساب آورد. انهدام سنتي حلقه لاستيك‌ها نظير سوزاندن و دفن گسترده آنها سبب آلودگي‌هاي زيست محيطي جبران ناپذيري نظير آزاد شدن فلزات سنگين آرسنيك، كروم، سرب، منگنز و نيكل و آلودگي آبهاي زيرزميني مي‌شود. امروزه از لاستيك‌هاي بازيافتي به عنوان مصالح جايگزين سبك در فعاليت‌هاي عمراني همچون ساخت خاكريز ديوارهاي حائل و بسترسازي جاده‌ها استفاده مي‌شود. در اين پژوهش، قابليت پايداري و مكانيزم گسيختگي ديوار حائل تثبيت يافته با مسلح كننده‌هاي مكانيكي مهارهاي صفحه‌اي تحت بارگذاري استاتيكي بررسي گرديده و تاثير شكل مربعي و دايرهاي صفحات، چيدمان مسلح كننده‌ها و تاثير افزودن خرده لاستيك‌ها تحت دو درصد وزني 10و 20درصد مورد ارزيابي قرار گرفته است. براي مشاهده سطح لغزش بحراني از تكنيك سرعت سنجي تصويري ذرات (PIV) استفاده شده است. بر اين اساس، صفحات دايرهاي در هر دو مقوله قابليت باربري پاشنه بارگذاري و جابجايي ديواره داراي عملكرد بهتري از صفحات مربعي بوده است. بيشترين افزايش قابليت باربري در مخلوط ماسه %10وزني خرده لاستيك بدست آمده است. افزايش درصد وزني خرده لاستيك‌ها به %20سبب كاهش قابل توجه قابليت باربري نسبت به خاكريز حاوي %10وزني شده است. با اين حال تغييرمكان‌هاي افقي ديواره در اين مخلوط به ميزان قابل توجهي كاهش يافته كه اين به سبب كاهش فشار جانبي وارده به مجموعه ديواره بوده است. با افزايش درصد وزني خرده لاستيك‌ها از شكل گيري گوه گسيختگي و به نوعي گسترش سطح لغزش ديواره كاسته شده بطوريكه گوه گسيختگي در مخلوط ماسه %20وزني خرده لاستيك تشكيل نشده است.