ارائه الگوي ارزيابي آموزشي مبتني بر معيار در آتليه‌هاي طراحي معماري

آموزش معماري از موضوعات مهم در جريان رشد معماري است. يكي از اركان مهم آموزش، ارزيابي است. ارزيابي، رايج‌ترين روش بازخورد در معماري است. در تحقيقاتي كه در مورد ارزيابي انجام شده، توجه كمي به احساس و دريافت دانشجويان از فرايند ارزيابي شده است، در‌حاليكه به عنوان يكي از بزرگترين نارضايتي‌هاي دانشجويان شناخته شده است. هدف از اين تحقيق، درك نظرات دانشجويان از روش‌هاي رايج ارزيابي است تا ضمن بررسي روش‌هاي سنجش توان طراحي دانشجويان، ارزيابي طرح و فرآيند، به شيوه‌اي جهت قضاوت پروژه‌هاي معماري در جهت ارتقاي كيفيت داوري و آموزش در اين رشته بپردازد و الگويي را در خصوص روش صحيح سنجش و داوري مبتني بر اهداف و فرآيند طراحي، با اتكاي بر معيارهايي كه بر اساس اهداف آموزشي است، ارائه دهد. نمونه‌هاي اين تحقيق، 40 نفر از دانشجويان مقطع كارشناسي و كارشناسي ارشد دانشكده معماري دانشگاه سوره، به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي، به صورت گروه‌هاي تمركز است و از متخصصين براي وزن‌دهي به معيارها، به روش AHP استفاده شده است. درنهايت 5 معيار اصلي براي ارزيابي ارائه شد، از بين آنها توضيح انتقادي با وزن 38% از اهميت بيشتري برخوردار است، بعد از آن توسعه ايده منتخب با 21%، كانسپت و راه حل طراحي، با 17% و 14% و در نهايت طرح نهايي با 10% كمترين اهميت را از بين پنج معيار به خود اختصاص مي‌دهد.