طراحي و اعتباريابي الگوي شبكه اجتماعي مجازي مدارس ايران

هدف از اين پژوهش تدوين الگوي شبكه اجتماعي مجازي براي مدارس ايران بود. اين پژوهش به شيوۀ آميخته؛ كمي و كيفي، و با طرح اكتشافي اجرا گرديد. در مرحلۀ كيفي جامعه پژوهش، شامل اسناد و مدارك در دسترسِ فارسي و انگليسي، مكتوب و الكترونيكي كه از طريق روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. حجم نمونه 45 سند در حوزۀ شبكه‌هاي اجتماعي است. براي گردآوري داده‌ها از مصاحبه و فيش‌برداري و براي تحليل داده‌ها از روش تحليل محتوا از نوع استقرايي استفاده شد. در مرحلۀ كمي روش پيمايشي بكار گرفته‌شد. جامعۀ پژوهش عبارت بودند از متخصصين تكنولوژي آموزشي كشور كه تعداد 30 نفر از اساتيد و دانشجويان دكتري تكنولوژي آموزشي به عنوان نمونه، به شكل در دسترس انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده‌گرديد كه روايي آن با نظر متخصصان و پايايي آن به وسيله آلفاي كرونباخ 86. تعيين شد. به كمك آزمون t تك نمونه‌اي داده‌ها تحليل گرديد. يافته‌هاي پژوهش منجر به شناسايي چهار مؤلفه اصلي: يادگيري شبكه‌اي، تسهيل‌گري شبكه‌اي، مديريت شبكه‌اي، فناوري شبكه‌اي و شانزده زير مؤلفه كه از نظر عملكردي و معنايي مشابهت بالايي با مؤلفه‌هاي اصلي داشتند، گرديد. همچنين نتايج نشان داد كه الگوي استخراج شده، از اعتبار دروني بالايي برخوردار مي باشد.