سياست‌هاي نوآوري طرف تقاضا (ماهيت، ابزارها، منطق سياستي ،چالش‌ها و روند بكارگيري آنها)

نوآوري براي رشد و توسعه اقتصادي مهم است و دولتها با اعمال سياست هاي نوآوري سعي در توسعه نوآوري دارند. در دو دههء اخير موج جديدي در حوزهء سياست‌گذاري نوآوري به عنوان سياست‌هاي نوآوري طرف تقاضا مطرح شده است كه از طرف صاحب‌نظران اين حوزه مورد توجه جدي قرار گرفته و اين ديدگاه وجود دارد كه در صورت همراهي سياست‌هاي طرف تقاضا با سياست‌هاي طرف عرضه عملاً تاثيرگذاري بيشتري حاصل خواهد شد. در گروه سياست‌هاي طرف تقاضا، ابزار‌هاي مختلف و متعددي مانند تدارك عمومي نوآوري‌گرا ، مقررات و استانداردهاي نوآوري‌گرا و نشان‌گذاري مورد استفاده قرار مي‌گيرند. در كشور ما سياست‌هاي نوآوري طرف عرضه مانند تاسيس موسسات دانشگاهي و تحقيقاتي دولتي، حمايت از تحقيق و توسعه در واحدهاي صنعتي از دهه‌هاي قبل مورد توجه بوده و در سال‌هاي اخير نيز در قالب برنامه‌هاي موثري مانند صندوق نوآوري و شكوفايي از تنوع بيشتري برخوردار شده است. اين مقاله در صدد است شناخت بيشتري از سياست‌هاي طرف تقاضا، منطق سياستي آنها، انواع ابزارهاي سياستي قابل استفاده در اين زمينه، چالش‌هاي پيش روي اين سياست‌ها و شمايي از روند استفاده از اين سياست‌ها را در اروپا بدست دهد.