ارائه مدل توانمندسازهاي نوآوري تكنولوژيك در صنايع كوچك و متوسط با بكارگيري روش مدل سازي ساختاري تفسيري

صنايع كوچك و متوسط، محل اصلي رشد و توسعه، كارآفريني، اشتغال، نوآوري و ريسك پذيري هستند. يكي از راهكارهاي اساسي به منظور ارتقاي قدرت رقابت پذيري اين صنايع، تلاش در جهت بهبود وضعيت نوآوري تكنولوژيك مي باشد. بنابراين، با توجه به ويژگي هاي خاص اين صنايع، به منظور موفقيت در بهبود نوآوري تكنولوژيك، شناسايي و ارتقاي وضعيت توانمندسازها مي تواند بسيار اثربخش و راهگشا باشد. از اين رو، هدف از انجام تحقيق، ارائه مدل ساختاري توانمندسازهاي نوآوري تكنولوژيك در صنايع كوچك و متوسط مي باشد. در اين پژوهش، پس از بررسي مباني نظري تحقيق و نظرخواهي از خبرگان، 8 بعد و 32 مؤلفه مرتبط با آن به عنوان توانمندسازهاي نوآوري تكنولوژيك شناسايي شدند. در گام بعدي، با بكارگيري مدل سازي ساختاري تفسيري، روابط بين ابعاد توانمندساز نوآوري تكنولوژيك تعيين شده و با سطح بندي اين ابعاد، مدل تحقيق ترسيم شد. نتايج حاصل از تحقيق نشان داد كه بعد quot;عوامل فناوري quot; و پس از آن quot;مديريت دانش quot; و quot;پيوندهاي بيروني quot;، بالاترين اولويت را در دستيابي به نوآوري تكنولوژيك در صنايع كوچك و متوسط دارند. مدل ارائه شده در اين تحقيق، ضمن ارائه ابعاد و مؤلفه هاي توانمندساز نوآوري تكنولوژيك و اولويت آن ها، مي تواند به عنوان يك الگوي بومي سيستماتيك و يكپارچه در جهت ارتقاي بلندمدت سطح نوآوري تكنولوژيك در صنايع كوچك و متوسط مورد استفاده قرار گيرد.