رابطۀ سرمايۀ اجتماعي و شكاف ديجيتالي در بين جوانان اصفهان و نجف‌آباد

شكاف ديجيتالي همانند ديگر شكاف‌هاي اجتماعي نوعي از نابرابريِ اجتماعي را شكل مي دهد و در اين تحقيق منظور از اين فرم از شكاف اجتماعي، شكاف آگاهي و به عبارتي شكاف در دسترسي به ابزارهاي ديجيتال آگاهي بخش است. پژوهش حاضر با هدف تحليل اجتماعي و فرهنگي رابطۀ سرمايۀ اجتماعي و شكاف ديجيتالي در بين جوانان اصفهان و نجف‌آباد به صورت پيمايشي انجام‌ شده است. جامعۀ آماري اين پژوهش شامل تمام افراد زن و مرد 15 تا 29 ساله (جوانان) ساكن در شهرهاي اصفهان و نجف‌آباد است كه حجم نمونه براساس جدول لين به تعداد 1200 نفر و براي هر شهر 600 نفر به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شد. يافته‌هاي حاصل از مدل‌سازي معادلۀ ساختاري نشان داد در دو مدل مربوط به شهر اصفهان و نجف‌آباد، اثر سرمايۀ اجتماعي بر شكاف ديجيتالي، معكوس و معنادار است؛ به اين معني كه هرچقدر حجم سرمايۀ اجتماعي شهروندان افزايش پيدا كند، به‌تبع آن، از شكاف ديجيتالي شهروندان نيز كاسته خواهد شد. اين معناداري با اندكي تفاوت جزئي براي هر دو شهر اصفهان (0.92) و نجف‌آباد (0.84) صادق است. همچنين، مقادير برآورد شده در نتايج بيانگر اين است كه همۀ فرضيه‌هاي پژوهش با اطمينان بالايي تأييد شده است و اثر هركدام از متغيرهاي سن، جنس، پايگاه اجتماعي – اقتصادي و سرمايۀ اجتماعي بر شكاف ديجيتالي در دو شهر با اندك تفاوت جزئي، معكوس و معنادار بوده است.