بررسي نقش پليس در پيشگيري از نفوذ انديشه‌هاي وهابيت و چالش‌هاي امنيتي ناشي از آن

مقدمه: مهم‌ترين وظيفه پليس برقراري نظم و امنيت و پيشگيري از وقوع جرائم است و به همين منظور لازم است اشراف و آگاهي لازم نسبت به انديشه‌ها و تفكرات مختلف در سطح جامعه داشته باشد تا بتواند در راستاي مقابله با آن اقدامات لازم را انجام دهد. يكي از اين انديشه‌ها را مي‌توان انديشه‌هاي بنيادگرايانه وهابيت دانست. هدف اين پژوهش بررسي جايگاه پليس در پيشگيري از نفوذ انديشه‌هاي وهابيت و چالش‌هاي امنيتي ناشي از آن است. روش: اين پژوهش از لحاظ ماهيت، كاربردي و از نوع تحقيقات كيفي است. جامعه آماري موردمطالعه در اين پژوهش تعداد 15 نفر از كارشناسان در اين حوزه، مسئولان فرهنگي، امنيتي و قضايي، همچنين بزرگان و ريش‌سفيدان اهل تسنن است. داده‌هاي كيفي از طريق مصاحبه باز با استفاده از روش تئوري زمينه‌اي جمع‌آوري و پس از پياده‌سازي، با استفاده از روش نظري گراند تئوري، كدگذاري شده تا به يك نظام مقوله‌اي دست يابد. يافته‌ها: مهم‌ترين پيامدهاي امنيتي حاصل از نفوذ انديشه‌هاي وهابيت عبارت است از: 1. يارگيري نهادهاي جاسوسي مخالف نظام از پيروان فرقه ضاله وهابيت، 2. افزايش پتانسيل شكل‌گيري گروهك‌هاي تروريستي ضد شيعي نزديك به فرقه وهابيت، 3. تضعيف وحدت ملي، 4. تضعيف شاكله همبستگي فكري عقيدتي جهان اسلام، 5. احتمال شكل‌گيري برخي تنش‌هاي فرقه‌اي، 6. افزايش تحركات ايذايي عليه اتباع ايراني است. نتيجه‌گيري: نتايج حاصل از پژوهش نشان مي‌دهد، در نقاطي كه اهل تسنن زندگي كرده و به‌تبع برقراري نظم و امنيت، كاركنان پليس در آن مناطق حضور داشته، لازم است ضمن آشنايي با اين انديشه‌ها و شبهات واردشده به تشيع در نوع برخورد مناسب در چارچوب حقوق شهروندي با اهل تسنن دقت بيشتري شود و در راستاي تغيير رويكرد خود از امنيتي‎محور به فرهنگي‎محور تلاش كرده و در همين راستا با برگزاري دوره‌هاي ضمن خدمت در اين زمينه گام‌هاي مؤثري برداشته شود.